Bite For Once

Kabanata 43 - Huli

Pagkalipas ng dalawang linggo, bumalik ako sa paaralan. Tumango si Mr. Tawili sa akin nang magtungo ako sa hallway. Excited na nag-uusap ang mga cheerleader. Itinulak ni Trent ang isang freshman sa mga locker, at ilang nakakunot na mga titig lang ang nahuli ko sa direksyon ko.

The world had moved on. Inilibing na si Vina. Dalawang beses siyang binaril ng mga pilak na bala, there had no more movie-monster risings for her.

Isang linggo na akong nasa ospital. Hindi ko masyadong naalala ang oras na iyon, ngunit nang magising ako, sinabi sa akin ni dad na wala na si Vina. Na natapos na ang mga pagpatay.

Ang Habagat ay bumalik sa pagiging...Habagat.

Tahanan ng mga halimaw. Sa mga isinumpa. At tahanan ko.

Hindi ko na nakita pa si Ralf o si Baron. Inilagay ako ng aking ama sa ilalim ng lockdown sa bahay hanggang sa maibalik ko ang aking lakas. Ngunit parehong nagpapadala ng mga bulaklak ang dalawang lalaki. Parehong pulang mga rosas ang pinapadala nila.

Ilang beses kong nakita ang isang lobo mula sa aking bintana. Pinagmamasdan ako ng dilaw na mga mata.

Si Ralf.

Kahit papaano, nakikilala ko ang mga lobo. No one else could, pero kilala ko na sila ngayon. Siguro kilala ko na sila ng husto.

Tumunog ang bell, at padabog kong isinara ang locker ko. Lumingon ako-at muntik na akong mabangga sa pinsan ni Cassandra na si Jake.

Tinitigan niya ako gamit ang madilim niyang mga mata. "Salamat."

Hindi ko nakita si Cassandra. Siguro utos ng doktor niya. Ngunit ang aking ama ay nagsusumikap, pulling every string he had, at sa ngayon, wala pang mga kaso ang isinampa laban kay Cass.

Si Vina pala ang nagbigay ng baril kay Cassandra. Pagkatapos naming lahat umalis sa tindahan ni Lola Belen noong araw na iyon, sinabi ni Vina kay Cassandra ang mga kuwento tungkol sa mga lobo, tungkol sa kung gaano sila kalupit, kung paano sila hindi kailanman titigil, maliban na lang kung may pumigil sa kanila.

Ibinigay ni Vina kay Cassandra ang baril at hinatid pa niya si Cass sa teatro. Habang pumasok si Cass, galit at paghihinagpis ang umiiral sa kanya, ginamit naman ni Vina ang oras na iyon para makapuslit sa istasyon at hanapin ang journal.

Pagkatapos ay sinunog niya ang lugar para sa karagdagang kasiyahan. Habang nasusunog ang gusali, itinago niya ang journal at nalaman ang lahat ng sikreto sa Habagat.

Naisip ba ni Vina na baka mabaril si Cassandra kapag sumugod siya sa teatro na iyon? Malamang. Naisip ko na wala siyang pakialam, alinman sa paraan.

"Sabihin mo kay Cassandra na tapos na ang lahat," sabi ko kay Jake.

Tumango siya, ngunit nag-alinlangan. "Sigurado ka?"

Pinilit kong ngumiti. "Isang rogue lang iyon. Si Vina talaga ang may pakana sa lahat ng nangyari."

Iyon ang kuwento ng aking ama. Ang tatay ko ay hindi na naglihim sa akin.

Kinapa ko ang leeg ko at naglakad palayo. Wala na yung pantal, pati na rin yung necklace ko.

Lumapit sa akin si Jenia. Ang kanyang mukha ay tensiyonado, ang karaniwang sigla ay tiyak na nawawala sa kanyang hakbang. Humakbang siya palapit sa akin. "Ayos ka lang ba?"

Hindi pa rin nawawala ang ngiti sa mukha ko. Buti na lang. I didn't have to force it twice. "I'm getting there." Kung tuluyan na ngang mawawala ang mga bangungot ko.

"You're the hero, you know." Sumabay ang mga hakbang niya sa akin habang papunta kami sa classroom. "Hindi alam ng maraming tao kung ano ang ginawa mo, ngunit ako-alam ko. Sinabi sa akin ni Baron ang lahat." Napalunok siya at hinawakan ng kamay niya ang braso ko. "Oh my God, kasama ko siya sa bahay ko. She could have killed me, but you-"