YÜREK YANGINI

14. Bölüm

Medya; Cihangir KOÇASLAN

Yoğun bir final haftası geçirdim ve projeler, dersler, sınavlar derken gerçekten vakit bulamıyorum arkadaşlar. Özürlerimi iletip iyi okumalar diliyorum.

Sizleri seviyorum. 💛

"Aç ama şunu Cihangir ya. Lütfen." annem, ben, Deren ve Hazal gecenin bu saatinde odamda oturmuş olayı nasıl babama duyurmadan halledeceğimizi düşünüyorduk. Benim aklıma ise Cihangir'i aramaktan başka bir seçenek gelmemişti ve direkt olarak onu aramıştım. İşteydi biliyordum ama başka hiçbir şey gelmemişti aklıma. Belki Cihangir annesi ile konuşursa her şey birazcık daha durulabilirdi.

"Ay yok açmıyor. Çıldıracağım." annem yatağımdan kalkarak yanıma geldi.

"Yavrum tamam sakin ol. Yarın kahvaltıya çağırdım Melek'i zaten. Gelir biz münasip bir dille anlatırız. Baban da Oğuzhan da yok yarın kahvaltıda nasılsa. Siz şimdi güzelce uyuyun hem bu kızı bu kadar strese sokmayın iki gün sonra nişanı var." diyerek Deren'in gösterdi.

"Ah ah Sultan teyzem senden başka beni düşünen var mı acaba?" Hazal, Deren'i kafasına bir tane vurdu.

"Sus bak artık yapmam avukatlığını he. Hem Beyla'm bebeğim sen rahat ol avukatın burada. Yarın her şeyi tereyağından kıl çeker gibi halledeceğim." garip bir his vardı içimde. Olayı daha fazla uzatmamak ve büyütmemek için kafam ile onayladım. Tam o sırada odamın kapısı tıklatıldı. "Gel." diye seslendim. Kapı hafifçe açıldı ve içeri Oğuzhan girdi.

"Abla."

"Gel Oğuzhan." içeri girip kapıyı kapadı ve elindeki telefona bakıp sıkıntılı bir nefesekti içine.

"Abla şimdi sana bir şey söyleyeceğim ama sakin olacaksın." kaşlarımı derince çattım ve önce anneme sonra da Oğuzhan'a baktım.

"Dinliyorum hayatım. Buyur."

"Yok ya da vaz geçtim. Al haberi kendin oku." diyerek elindeki telefonu bana uzattı. Kaşlarımı çatarak aldım elinden.

NARKOTİK ŞUBE'DEN HABER YOK!

Bugün akşam 10.00 sularında büyük bir operasyona imza atacak olana BURSA EMNİYET GENEL MÜDÜRLÜĞÜ NARKOTİK ŞUBE'ye ait olan polis ekiplerinden haber alınamıyor. Büyük bir uyuşturucu çetesini çökertecek olan polis memurları operasyonda ters giden birkaç olaydan sonra kaçırıldı. İç işleri bakanlığından henüz bir açıklama gelmezken polis ekiplerinin içerisinde olan C.K, Y.A.Y ve S.P'ın can güvenliği ailelerini endişelendiriyor.

Okuduğum her kelimede gözlerim sulanırken ne tepki vereceğimi şaşırmıştım. Gerçek miydi bu okuduklarım? Cihangir benim telefonuma o yüzden mi cevap vermemişti? Bende burada derdim var sanıp onu arıyordum deli gibi.

"Anne." sesim o kadar az çıkmıştı ki ben bile zor duyuyordum.

"Ne oldu yavrum?" telefon elimden hızla çekilirken tek tek herkesin elinde dolaşmaya başladı. "Beyla, annem sakin ol. Bak hem daha bakanlıktan da bir açıklama gelmemiş."

"Anne, Cihangir." çaresizlik içerisinde anneme bakarak ağlıyordum. "Ben karakola gideceğim. Duramam burada." bir anda fişek gibi odamdan çıkıp dış kapıya yöneldim. O sırada babamda elinde sürahi ile mutfaktan çıkıyordu.

"Beyla! Hayırdır kızım nereye bu saate?" o an ne yaptığımın bilincinde olmadan konuşmaya başladım.

"Baba, Cihangir. Operasyona gitmişti ya yok şimdi. Kaçırmışlar." her sözümde babamın kaşları daha çok çatılıyordu. Oğuzhan araya girerek konuşmaya başladı.