(+18) Bir anlık zevk, sonrası pişmanlık...
Babamla yaptığım basit bir anlaşma var. Üniversite diplomamı alabilirim ve o kimi seçerse onunla evlenmek zorundayım. Ama babamın seçtiği adamı gördüğüm saniye bundan kaçmak zorunda olduğuma emindim.
Afra...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2. viskimi içtikten sonra garsona 3.'yü getirmesini söyledim. Afra'nın orada bir yerlerde olduğunu biliyordum ama hala görüş açıma girmediği için onu merak etmekten kendimi alamıyordum.
"Benim viskim gelince siz içersiniz. Ben gidip kendime bardan alacağım." Bizimkiler bara gideceğimi söyleyip yanlarından ayrıldım. Afra'nın burada olduğunu duyduğumdan beri muhabbetlerine konsantre olamıyordum. Barın önünde uzun bir kuyruk vardı belki oraya giderken etrafa bakar onu görürdüm. Etrafa bakarak ilerlerken havuz başında bir kızla konuşan Özcan dikkatimi çekti. Özcan, Afra yerine başka bir kızla takılıyordu. Bu görüntünün oldukça hoşuma gitmediğini söylersem yalan söylemiş olurdum.
Bara yaklaştığımda önümde 3-4 kişi vardı. Onların önünde de uzun saçlı ve kırmızı elbiseli bir kadın sipariş veriyordu. Elbisesi beline kadar açıktı. Barmenle konuşurken saçlarını geriye attı ve çıplak sırtını kapattı. Elbisesi tamamen kalçalarına yapışmıyordu ama o kalçaları tanımamı engelleyecek kadar da bol değildi. Afra bar sırasında içki siparişi verirken sözde sevgilisi başka kızlarla mutlu mesut sohbet ediyordu. Güzel bir gün... diye geçirdim içimden.
"Bana izin verebilir misiniz?" Sırada önümde duran kişilere sessizce fısıldadım. Bana yol verdiklerine Afra'nın tam arkasına geçtim. Orada olduğumu anlamıştı ama ben onun vanilya kokusunu içime çekecek kadar yakındım. Elimi çıplak omzuna koyup varlığı farketmesini sağladım. Dokunuşumla irkildikten sonra yavaşça başını bana doğru çevirdi.
Önce birkaç saniye birbirimize bir şey söylemeden baktık. Bizim yerimize gözlerimiz konuşuyordu. Birbirimizi ne kadar özlediğini itiraf ediyordu belki de... Dudaklarımızdan dökülemeyen sözcükleri söylüyordu.
"İçkileriniz hazır hanımefendi." Barmen Afra'ya seslendi. Bakışlarını adama çevirip elini uzattı. İçkilerini aldı. Sonra tekrar bana döndü.
"Be-ben. Gitmem gerek."
"Bir saniye bekler misin?" Birlikte sıradan çıktık. Birkaç adım atıp durduk.
"Bir şey mi söyleyecektin?"
Derin bir nefes alıp söze başladım. "Ben akşam için özür dileyecektim. Seni takip edip gecenizi mahvettim."
"Önemli değil. Gecemiz mahvolmadı."
"Sevindim. Özcan'ı başka bir kızın içine düşerken görünce sizin aranızdakilerin bittiğini düşünmüştüm."
"Yanlış düşünmüşsün." Tam hayal kırıklığı ile onu orada bırakıp gidecekken sözlerine devam etti.
"Bizim yanımızdan ayrıldıktan sonra çok eğlendin mi bari?" Ne yaptığımı biliyor muydu? Gözlerine bakılırsa biliyordu. Hakan bununla ilgili fotoğraf paylaşmış olmalıydı.
"Evet eğlendim."
"Sevindim senin adına. Ama dikkat et Yasemin ile ilişkini de benimle olduğu gibi mahvetme." Yasemin ile ilişkim mi? Birlikte olduğumuzu falan mı düşünüyordu? Kendi ilişkisi olduğunu iddia ederken tekrar Yasemin konusunu gündeme getirmesini izin vermeyecektim.
