(+18) Bir anlık zevk, sonrası pişmanlık...
Babamla yaptığım basit bir anlaşma var. Üniversite diplomamı alabilirim ve o kimi seçerse onunla evlenmek zorundayım. Ama babamın seçtiği adamı gördüğüm saniye bundan kaçmak zorunda olduğuma emindim.
Afra...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sabah uyandığımızda Afra duş aldı ve kıyafetlerini giyinip işe gitmek üzere evden ayrıldı. Onu öperek evden uğurladığımda büyük gün için hazırdım. Önce İrem ile planın üzerinden geçmek için onu aradım. Afra'ya ne zamandır vakit geçiremedikleri için baş başa yemeğe gitmeyi teklif edecekti. Ona aldığım elbiseyi giymeye ikna etmesini söylemiştim.
"Elbiseyi görünce şüphenecektir."
"O zaman bir şeyler uydurursun İrem sana güveniyorum."
Telefonu kapattıktan sonra nişan yüzüğünü kargodan almak için FedEx'in şubesine gittim. Paketi açtığımda karşımda sipariş ettiğim özel tasarım Harry Winston oval taşlı, 5 karat tek taş pırlanta yüzük duruyordu. Aynı zamanda bir de smokin kargolamalarını istemiştim. O da gelmişti. Kargoda işlerimi halledip oteldeki hazırlıklara bakmak için biraz erken de olsa oraya gitmeye karar verdim.
İrem mesaj atıp elbisenin eve ulaştığını Afra'yı akşam yemeği için buluşmaya ikna ettiğini söylemişti. Teşekkür ettiğim cevabımı ilettiğimde arkadan Afra'nın da bana mesaj attığını gördüm.
Akşam yemeğini İrem ile yiyeceğiz. Sonrasında görüşsek olur mu?
Olur.
İş konusunda haklısın sanırım. İstifa etmeyi düşünüyorum.
Bir şey mi oldu?
Görüşünce anlatırım...
Afra'nın istifa edeceğini duyduğuma sevinsem de kendimi onun için endişelenmekten bir türlü alamadım. Onu istifa ettirmeyi düşünen şey her neyse onun canını kimsenin sıkmasına izin veremezdim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sabah ofise geldiğimde tekrar benzer bir manzara ile karşılaştım. Ama bu sefer benim onları gördüğüm gibi onlar da beni görmüştü. Sanki yapacak başka yer yokmuş gibi çalışma alanın ortasında neden böyle bir şey yaptıklarını anlamak mümkün değildi. Her gün benzer saatlerde ofise gidiyordum. Giriş kapısını açtığımda kapının hemen karşısındaki masaya Sophia yüz üstü yaslanmıştı ve arkasında da yarı çıplak bir şekilde Cem duruyordu. Onları öyle gördüğümde aynı anda görünmez olmayı dilemiştim. Ama maalesef böyle bir şey mümkün değildi. Cem sarkastik bir şekilde beni görmesine rağmen gözlerimin içine bakıp hareketini devam ettirdi. Sophia, Cem'in çekilmeyeceğini anladığında masayı elleri ile iterek doğruldu ve Cem'den kurtulmayı başardı. Beline topladığı elbisesini aşağıya doğru indirip yanıma yaklaştı. Cem ise karşımda yarı çıplak bir şekilde dikiliyor ve sanki ona bakmam için bana zaman veriyordu. Gözlerimi zemine indirip zamanın akıp gitmesini bekledim. Sophia yanıma gelince bakışlarımı ona çevirdim.
