Ostatni telefon[+18] I i II część

ROZDZIAŁ 45

Posprzątałam po kolacji i spojrzałam na telefon ale nadal nie miałam odpowiedzi, postanowiłam więc że sama ją odwiozę. Zawołałam dziewczynę, bo już zdążyli pobiec na górę. Razem wsiadłyśmy do samochodu i ruszyłyśmy pod jej dom.

— Bardzo za tobą tęskniliśmy — Dziewczynka przytuliła się do mnie, gdy zatrzymałam samochód.

— Ja też bardzo się za wami stęskniłam, niedługo przyjadę na dłużej to może mama pozwoli ci chodzić z nami na plac zabaw. — Uśmiechnęłam się do niej.

— Ale z Nathanem też? On też tęsknił. — Zauważyłam, że światło na schodach się zapaliło.

— Skąd wiesz?

— Podsłuchałam jak dziś rozmawiał z mama. — Powiedziała cicho.

— Coś jeszcze mówił? — Spojrzałam, że zapaliło się światło przed domem.

Wysiadłem z auta razem z Artiną i ruszyłyśmy pod drzwi domu, ktoś na nią czekał. Drzwi się otworzyły, a przede mną stanęła jej mama.

— Dobry wieczór. — Przywitałam się.

— Cześć Han! — Kobieta uściskała mnie i obejrzała mnie od góry do dołu — Wyjazd ci chyba służy coraz piękniej wyglądasz.

— Nie przesadzajmy. — Zaczęłam się śmiać.

— Nathan nie przyjechał po małą? — Zdziwiła się widząc mój samochód.

— Miał przyjechać, ale nawet mi nie odpisywał... — Spojrzałam na telefon, którym się bawiłam. — A już późno więc ją odwiozłam.

— Może wejdziesz? — Rzuciła.

— Nie chce przeszkadzać już późno. — Spojrzałam na zegarek, który pokazywał chwilę po 20. — Pani pewnie jutro do pracy.

— Wyobraź sobie, że mam teraz więcej wolnego i więcej pracuje w domu.

— O to super. Na pewno wygodniej nie trzeba stać w korkach, praca na miejscu. Żyć nie umierać. — Zaśmiałam się cicho.

— Chodź wejdziesz na herbatę tak dawno cie nie widziałam, koniecznie musisz przyjść do nas jeszcze zanim pojedziesz.

Kobiecie udało się mnie namówić i chwile później siedziałyśmy w salonie przy herbacie rozmawiając o jakiś pierdołach.

— Pracujesz czy się uczysz?

— Pracuje w salonie kosmetycznym na recepcji. — Uśmiechnęłam się szeroko.

— To się nie napracujesz za bardzo, a powiesz mi jak tam z chłopakiem? Nathan coś wspominał, że masz kogoś. — Jej twarz nie ukazywała w tym momencie żadnych emocji dosłownie żadnych.

— Ech.. No jak to w związku są wzloty i upadki, czas pokaże jak będzie dalej. Chociaż ja tak delikat...

— Mamo! Jakiś kretyn przyjechał do sąsiadów i znów stanął pod brama! — Nathan krzyknął z ganku nie widział, że tu siedzę razem z jego mamą.

Całkiem zapomniałam, że on też tu mieszka i prawdopobnie jak tu wejdę to go spotkam.

— Mamo, czyje te bu... — Nie dokończył tylko zaczął wpatrywać się we mnie.

Zrobiło mi się niezręcznie miałam ochotę cofnąć czas i wcale tu nie wchodzić.

— Czemu nie odebrałeś Artiny? Han do ciebie pisała. — Spojrzał na mnie znacząco.

— Przywiozłam ją, nie było z tym żadnego problemu. — Ja już pójdę i tak się zasiedziałam troszkę za długo.

— Odprowadzę cie. — Powiedział pół głosem chłopak.

Wyszliśmy na dwór, a moje ciało objął delikatny wiatr.

— Czemu mi nie odpisałeś? — Spytałam zdziwiona idąc w kierunku samochodu.

— Kazałaś mi się nie odzywać, więc...

— Ale tu chodziło o twoja siostrę.

— Jeśli chodzi o to co dziś zaszło, to wiem, nie powinnienem tego robić. Głupio się teraz z tym czuje. Nie wiem czemu to zrobiłem.

— Spokojnie nic się nie stało. — Uśmiechnęłam się lekko.

Stało się bardzo dużo.

— Nie chce wchodzić w twoje życie z butami, jeżeli mnie nie chcesz w nim.

— Nathan zawsze będziesz dla mnie ważny. — Położyłam rękę na jego torsie, ale szybko ją zabrałam bo było to ciut niestosowne.

Nathan spojrzał na mnie swoimi pięknymi oczami, a ja czułam, że w nich tonę i powoli się rozpuszczam. Pojedyncze kosmyki jego włosów opadały na jego czoło czyniąc to, że wydawał się jeszcze bardziej sexy. Stałam naprzeciwko niego jak idiotka wpatrzona w jego twarz i nic nie mówiłam tylko patrzyłam na niego. Czułam się jakby czas się zatrzymał, a ja byłabym znów jego oczkiem w głowie. Z moich zamyśleń wyrwało mnie uczucie, że coś mam na ustach. Nie pomyliłam się z tym, że moje usta były połączone z jego ustami, gdy tylko się ocknęłam odeszłam krok od chłopaka. Rzuciłam ciche przepraszam i uciekłam do samochodu, chłopak stał na podjeździe zdezorientowany.

Sama już nie wiem czego chce.

Kogo byś wybrała Jack'a czy Nathan'a? Zostaw koniecznie odpowiedz w komentarzu jestem bardzo ciekawa 🤔🤔🤔