CHAPTER 19

144 21 0
                                    

***

"A-Ate?" Tawag niya ulit.

"Chasty, gusto niya lang mag-"

"Wala akong pakialam kung ano pang gusto niya, umalis ka!!" Sigaw ko. Kita ko ang luha ni Cy sa mga mata niya, dahan-dahan siyang humakbang paatras at tuluyang ng tumakbo paalis, nang mawala siya sa paningin ko ay saka ako napa-upo ulit sa sahig.

"C-Cy..." Umiiyak kong tawag, hindi alam ni Vin kung sino ang uunahin niyang tulungan, iyak lang ako ng iyak. Hindi ko alam kung ano na ang nangyayari sa akin.

Naramdaman kong may humawak sa balikat ko at pinipilit niya akong tumayo. Wala na akong lakas para tumayo pa kaya si Vin na ang umalalay sa akin.

"Doon ka na kana muna sa kuwarto mo," sabi niya at hinawakan ang braso ko para maglakad pero wala pa rin akong lakas. Kaya ang ginawa niya ay binuhat niya ako ng bridle style.

Hindi pa rin ako humihinto sa kakaiyak hanggang sa mapasok niya ako sa kuwarto ko. Nang maramdaman ko ang lamig at lambot ng kama ko ay mabilis akong tumalikod at kinumotan ang sarili, pero napahinto din ng makita ang dugo na kumakalat doon.

"Don't move, I will clean your wound." Utos niya at lumabas para kumuha ng gamot.

Nang makabalik siya ay may dala na siyang kit na alam kong ginagamit niya yun sa medical course niya, nakatitig lang ako sa mukha niyang walang imosyong nililinis ang sugat ko.

Bago ko lang naramdaman ang hapdi at sakit nung tinatanggal niya na ang dugo at bubog na naiwan sa kamay ko.

"Ouch," reklamo ko.

"Sorry," sagot niya naman, dinahan-dahan niya ang pagpunas doon.

Pawisan na ang kaniyang noo, magulo din ang kaniyang buhok, hindi naka-ayos ang kaniyang salamin, lagi siyang puyat pero hindi mo mahalata sa kaniyang mukha dahil walang siyang eye bag at higit sa lahat maputi siya.

"Baka matunaw ako," mahina niyang bulong kaya napa-irap ako. Hindi ko siya pinansin at tumawa naman siya ng mahina, binabalutan niya na ng bandage ang kamay ko. "Sabi ko sa mga prof mo na hindi ka mamakapasok hanggang bukas, pinasa ko na rin yung plates na sinira ni Venice."

"Huh? Paano mo napasa yung plates ko? Eh sira-sira nga yun?"

"Inayos ko," Niligpit niya na ang kaniyang mga ginamit at tumayo. "Sorry sa ginawa ni Venice, I think hindi niya naman sinasadya yun, pero I hope you forgive her." Sabi niya at tuluyan ng lumabas ng kuwarto ko.

"Hasytt." Akala ko tuluyan na siyang lumabas pero bumalik siya at may sinabi.

"Si Cy, pumunta siya dito para mag-celebrate ng birthday niya, sana kahit batiin mo lang." Hindi pa ako nakakasagot ay sinarado niya na ang pinto.

Napahinga ako ng malalim sa sinabi niya, bakit dito siya magce-celebrate? Sa bahay pala? Wala bang handaan doon?

Habang nag-iisip ay tumunog ang cellphone ko.

"What!?" Inis kong sagot kay Mommy.

["Huwag ka munang umuwi sa birthday ng kapatid mo."] Hindi yun paki-usap, kundi utos.

When The Rain Drops (Young Love Series #7)✓Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon