Evde, boş vakitlerinde sıkılan ve üniversitesi online olmuş bir kız eğlenmek için ne yapabilir?
Bizim kızımızın, askerliğinde kantinci olan bir adamla eğlenmek istediği doğru, peki; ya yazdığı adam kantinci değil de bir komandoysa?
Münire: PATATES
M...
Aşşşırı Münire & Kıvanç havası yok muuu? Merak etmeyin, böyle sahneler de yazacak ben...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
14. HANGİ ÇİÇEĞİ SEVDİĞİNİ BİLMİYORUM
Kıvanç: acaba neden ilk olarak görüldü ve ardından da engel yediğimi öğrenebilir miyim Küçük Hanım?
Kıvanç: Bir şey mi oldu Münire?
Kıvanç: sen böyle şeyler yapacak bir kız değilsin.
Kıvanç: Eğer görseydin belki de beni ne kadar tanıyorsun da böyle şeyler yapıp yapmayacağımı biliyorsun, derdin ama
Kıvanç: Görmüyorsun..
Kıvanç: İçime kurt düşürdün be kızım, bela mıknatısı gibisin de zaten
Kıvanç: Neyse, Münire
Kıvanç: Şimdiden yapacaklarım için özür dilerim.
Kıvanç çevrimdışı.
BİR BUÇUK SAAT SONRA. KIVANÇ TANYERİ
"Lütfen arabayı yavaş kullanır mısın?! Hastaneye kaldırılan benim kızım ama ben bile bu kadar telaş yapmıyorum!"
Münire'nin annesinin yüksek çıkan sesi, beni kendime getirmeye yetmezken direksiyonu sertçe kavradım ama ayağımı gaz pedalından çekmedim. İster istemez öfkelenirken, bunu içimde tutmaya çalışarak "Her zaman böyle ataklar geçiriyor muydu," diye sordum kadına, düz bir sesle. Öğrenmeliydim bunu ya da başka bir şeyleri. Şimdi, elimden hiçbir şey gelmezken bir şeylere tutunmalıydım. Yoksa içimde benim dahi adlandıramadığım bir his şahlanacak ve önünde, ardında ne var ne yoksa hepsini yerle bir edecekti.
Adının Hale olduğunu laf arasında bana söyleyen kadın, kemerine sıkıca tutundu. "Yani... Bazen öyle geçiriyor panik ataklar. Genelde bir şeyler canını sıktığı ya da çok üzüldüğü zamanlar böyle fenalaşarak hastaneye kaldırılır."
Bunu oldukça normal bir şeymiş gibi söylemesi ona ters ters bakmama sebep olurken bir anlık tepkiyle "Hem sen kimsin ki?" diye bağırdı kadın. Ani kararlarım karşısında tepkisini koymak istediği belliydi ama işler onun istediği gibi yürümeyecekti, bu kesindi. "Geldin kapıma, alacaklı gibi çaldın; kızımı sordun. Mercan'dan kızımın hastanede olduğu haberi gelince de hızlıca tuttun beni de bindirdin bu koca arabaya, ben kendim giderdim kızımın yanına! O senin neyin ki? Zaten kaç yaşında adamsın, kardeşin olarak mı görüyorsun kızımı, nedir?"
Son sözlerine bulanan sitem, sertçe yutkunmama sebep olurken dediği diğer her şeyi es geçerek "Kızınızı kardeşim olarak görmüyorum, gelecekte görmem de pek mümkün değil ama başka sıfatlarla karşınıza çıkabilirim." diye mırıldandım. Akabinde hastanenin önüne gelişimizle ani fren yaptığımda, sözlerime bir karşılık da verememişti. Ağzı açık bir şekilde bakakaldı bana.
