İçi içine sığmıyordu. Sabah erken bir saatte uyanmıştı. Zaten yeni bir evde ilk günden uyuyabilmesi de ondan beklenilen bir durum değildi. Orhan Bey onun yalnız bıraktıktan sonra boş odaya eşyalarını yerleştirmiş ve kendine dışarıdan yemek söylemişti. Duşa girmek ise çok zor olmuştu. İlk defa yalnız bir şekilde yabancı bir evde kalıyordu. Bu yüzden banyoya girmek için kendini epey cesaretlendirmesi gerekmişti. Zihninde dolaşan senaryoları defedip duş almayı başarmıştı. Şimdi de diğer çalışanlarla birlikte lokantaya gelmiş, üstlerini değiştirmiş bir şekilde mutfakta bekliyorlardı. Atakan dışında 6 kişi daha vardı.
Üzerindeki siyah önlüğü düzeltti. İyi bir izlenim bırakmak istiyordu. İnternette öğrendiğine göre burası şehirde çok popülerdi. Çoğu ünlü isim akşam yemekleri için burayı tercih ediyordu.
"Atakan sen mesleğe yeni mi başladın?" Elini önlüğünden çekip ona konuşan kişiye baktı. Yaşı ondan büyük olduğu belli olan bir hanımefendiydi.
"Okuldan mezun olalı 4 yıl oldu."
"Tazesin daha, seni burada harcamasınlar dikkat et." Bu sefer konuşan daha genç duran bir adamdı. Atakan onların isimlerini bilmiyordu. Kendilerini tanıtmamışlardı ama hepsi Atakan'dan haberdardı.
"Korkutma çocuğu Yavuz." Kadın gülümseyerek ona baktı. "Zaten ilk bir hafta gündüzcüsün. İkindin çıkarsın. Ama bir hafta sonra akşamcı olacaksın. Bu bir haftanın tadını çıkar, derim."
"Neden öyle dediniz?" Merakına engel olamamıştı. Normalde akşam 6 gibi gelecekti ama alışması için onu ilk hafta sabah başlatmışlardı.
"Baş aşçımız sabahları burada olmaz, akşam gelir. Çok disiplinli biridir."
"Bir de bana korkutma diyorsun Gamze Abla."
İnternette çalışanlar arasında baş aşçıyı görememişti. Dün araştırmıştı ama bir sonuç yoktu.
"Ee haklı değil miyim? Çocukcağız şimdiden öğrensin Tahir Bey'i de ona göre hazırlansın."
"Tahir Bey mi?" Tahmin ettiği kişi olamazdı değil mi?
"Tahir Zeybek." O'ydu. "Tanıyor musun?" Ne diyeceğini bilemedi. Onun mutfağında mı çalışacaktı? Gamze genç oğlandan cevap alamayınca konuşmaya devam etti. Sabah sabah çenesi açılmıştı. Zaten konuşmayı çok seven bir kadındı. "Tahir Bey de yeni başladı burada. Yurtdışındaymış normalde ama sanırım bu iş için geri dönmüş. Akşamcılar bıkmış ondan, herkes anlatıyordu."
Kadın konuşmaya devam ediyordu ama Atakan dinlemiyordu. Kalbi o kadar hızlı atıyordu ki kendine hakim olamıyordu. Tahir Zeybek'le çalışacaktı. Bundan daha güzel bir şey olabilir miydi?
-T
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sıfır Hata
Teen Fiction"Beceriksiz bir aşçı olduğunu kabul ediyor musun?" Kabul etmiyordu. Bu mesleği yapabilmek için ailesinin yaptığı fedakarlıkları göz ardı edemezdi ama karşısındaki adam onu mahvediyordu. Hissettiği duygular yüzünden canı yanıyordu. "Evet." "Evet ne...
