thuis

hoofdstuk 20 - complicatie

Matt manoeuvreert zijn wagen op het parkeerdek van Schiphol. Sam lag nu onder het mes. Hij was net nog bij het meisje.

Matthyas had het nog een update ontvangen. De update was dat er nog verder niks bekend was over de operatie. Dat het nog niet zeker was of ze eruit zou komen en als ze er al uit kwam in welke staat.

Ze konden simpelweg niet wachten op Frank en Jonathan om de operatie uit te voeren. Deze moest met spoed gedaan worden.

De wagen parkeert hij bij de windmolen. Als had hij hem bij madurodam geparkeerd, het maakte hem geen hol uit. De weg richting de gates was een zware weg. Een eenzame weg die hij af moest leggen.

Dadelijk moest hij het gaan verantwoorden aan Jonathan en Frank. Waarom Raoul, samen met Noud, tekeningen had gemaakt als wielen voor Sam haar rolstoel. Waarom hun dochter in godsnaam op de IC lag. Waarom ze geopereerd werd. Maar vooral, Waarom Sam nooit meer zou kunnen lopen.

De weg naar de aankomsthallen voelt kil. Hij had hier helemaal niet willen zijn. Hij wilde bij zijn zusje blijven, maar toch was hij weer hier.

"Matthy drietig?"

De man schrikt op van een klein stemmetje. Hij was helemaal vergeten dat hij Noud mee had genomen. Ze hadden het jongetje eventjes thuis gehouden wegens Sam.

Matt pakt het jongetje op. Hij had zijn hoofd tegen de schouder van zijn grote broer gelegd. Hij ging zijn papa's ophalen.

Noud was wel bij Sam geweest. De jongen hadden Noud uitgelegd dat Sam niet ziekjes was maar erg veel pijn had. Dat ze hard was gevallen en dat ze daarom niet meer met Noud kon spelen de komende dagen. Noud snapte het wel maar vond het een gek idee dat zijn zusje niet kon spelen. Sam kon toch altijd spelen?

Nu zat Noud aan een hamburger terwijl zijn benen boven de grond bungelen. Matthy speelde met zijn telefoon. Sam was al 4 uur onder narcose en Matt wist dat het niet lang zou moeten duren vooraleer ze klaar waren met haar operatie.

Koen was achtergebleven in het ziekenhuis aangezien hij klaar was met school. Hij zou Matthyas ook bellen als Sam haar operatie klaar was of als er een nieuwe update kwam.

De vierjarige blijft aan zijn hamburger knagen. Hij had wel zin in maccie. Wie had er nou geen zin in maccie?

Nou. Matthyas. Die had absoluut geen zin in eten. Door de spanning kreeg hij geen hap door zijn keel.

De telefoon die op de tafel ligt gaat af en Noud kijkt naar zijn broer die hem meteen van de McDonald's tafel graait. Het was Koen die belde en Noud wist dat hij op dat moment geen vraagjes hoefde te stellen.

"Is er al nieuws?"

Matt houdt al zijn tranen in terwijl hij richting een lege plek loopt. Koen belde niet zomaar. Het duurde nu al zo lang dat het alle kanten op kon met Sam.

"Ze zijn nog bezig. Ze hebben meer gevonden tijdens de operatie. De schroeven schoten telkens weg waardoor ze nog bezig zijn. Er zijn losse botfragmenten gevonden die eruit gehaald moeten worden aangezien deze op een gevaarlijke plek zitten. Ze weten niet of ze het gaat halen Matt. Het spijt me."

Verbijsterd laat hij zich tegen een muur aan glijden. 'Ze weten niet of ze het gaat halen.' De woorden die hij nooit van zijn leven wilde horen als het aankwam op zijn geliefdes. Toch werden ze uitgesproken. Toch heeft Koen hem zojuist verteld dat zijn zusje allicht sterft vandaag.

Het was een tijd geleden. Zomer van 2007. Matt had het bidden afgezworen maar toch bevindt hij zich momenteel in een situatie waar bidden het enige is wat hem gerust kan stellen.

Zijn handen vouwen rond elkaar. Zijn ogen zijn gesloten. Men moest denken dat hij helemaal doorgedraaid was, maar Matthyas was al in zijn eigen zone terecht gekomen