thuis

hoofdstuk 60 - Matt?

Zijn spieren spannen zich aan en ontspannen weer enkele seconden later. Het is in alles Noud op dit moment. Frank was zich wezenloos geschrokken toen hij binnen kwam gerend en de jongen in deze staat aantrof. Zijn man in paniek tegen het bed aan, angstvallig vasthoudend dat de jongen niet van het bed donderde. 

Jonathan stond ondertussen ook de neurolog van de jongen te bellen. Dit ging te ver en niemand wist hoe ze dit aan konden pakken. Lieke komt ondertussen ook de kamer in gerend en ziet haar beste vriend in een epileptische aanval verkeren. 

"God Matt!"

Ze gooit zichzelf richting de man op het bed en probeert een aantal dingen uit bij de jongen. Nog nooit had hij een aanval gedaan en nu was het ook zeker niet het moment om dat te doen. Hij was te ver van huis om onderzocht te worden. Hij kon hooguit teruggevlogen worden maar Frank wilde niet aan dat scenario denken. Hij wilde gewoon deze jongen in één stuk mee terug nemen en dat de jongen zijn eigen auto over een week kon besturen zonder dat ze schrik hoefde te hebben dat de jongen weer een aanval zou krijgen. 

"Ik ga Jaïr halen trouwens. Die jongen moet weten wat er gaande is en kan zijn afspraak vandaag nog afzeggen als het moet met jou Jona of niet?" Eigenlijk moest die afspraak doorgang vinden maar kon dat nu heel lastig worden voor de jongen. 

Lieke observeert de bewegingen van de jongen. Op het oog lijken deze hetzelfde te zijn als die van Noud maar toch valt de student iets op wat doorslaggevend kan zijn. Waar Noud, en naar alle waarschijnlijkheid alle andere 'echte' epi aanvallen, assymetrisch beweegt en shockt, is het bij Matt vrij symmertrisch. Alles wees nu uit op een koortsstuip die ook te onderdrukken was met de medicatie van Noud en koortsremmers. 

"Matthyas het is goed vriend," fluistert Lieke als ze Jonathan een paar vragen hoort beantwoorden, "ik ben bij je. Jona is er. Frank is je broertje halen vriend!" Jonathan komt steeds dichter en kijkt naar de jongen.

"Nee mijn zoon heeft epilepsie en het lijkt er verdomd veel op."

Aan de andere kant klinkt er weer getik en wachtte Lieke op verdere informatie. Als ze de geur van urine ruikt, zucht ze en gooit ze een laken over zijn kruis heen om het ergste te bedekken. Matt zou zich generen als men erachter zou komen dat hij in zijn broek had geplast. 

"Hij heeft naar mijn idee wel hoge koorts ja," zucht Jonathan, "als u een moment heeft dan ga ik eventjes opzoek naar een thermometer." 

Lieke was nu alleen met de jongen die ze in haar hartje had gesloten. De jongen die haar laatste patiënt was als student geneeskunde. De jongen die ze in het veel te grote bed had zien liggen. diezelfde jongen was nu weer niet goed geworden en dit was wel de ergste vorm van 'Matthyas is niet goed geworden' waarbij hij nog ademde. 

Frank komt de kamer weer in gerend, achtervolgt door Jaïr en Milo. Toen Frank Jaïr wilde wekken, schoot ook Milo overeind en wisten beide heren niet hoe snel ze achter hun begeleider aan moesten rennen.

Als Jaïr een stap in de kamer zet, barst hij in tranen uit. Harde snikken vullen de ruimte. Dit kon de jongen er absoluut niet bij hebben deze dag. Het was al een spannende en emotioneel belaadde dag voor de jongen en dit was wel de kers op de taart.

Milo duwt Jaïr zijn hoofd stevig tegen zijn eigen borstkas wrijft geruststellend over zijn rug. "Stt," probeert hij de jongen te sussen, "Frank weet wat hij doet en Lieke al helemaal. Het komt goed oké. Matt is een vechter."

Een vechter. Dat was Matt inderdaad. Een auto-ongeluk, meerdere kunstmatige coma's, verschillende IC's. Matt is er allemaal geweest en hij was er nu nogsteeds.

Jonathan kwam ook binnen met de thermometer en plaatste deze in zijn oor. Lieke had Frank alweer op pad gestuurd om de medicatie van Noud te halen. Dit kon ze ook toedienen bij de jongen op het bed. De jongen die onnodig leed momenteel. 

Lieke plaatst de neusspray en kijkt hoopvol naar Jonathan die aan het overleggen was of ze het goede deden.

Terwijl de man nog de temperatuur van de jongen wilt meten krijgt hij groen licht van de arts en verneveld Lieke de medicatie in zijn neus.

De bewegingen minderen en Lieke blijft over zijn been wrijven. Frank kon hem dadelijk wel douchen in het toiletgebouw.

Als de thermometer piept krijgt Jonathan het haast niet uit zijn mond. "Hij heeft eenenveertig punt 3 graden koorts."

De jongen moest zijn lichaamstemperatuur naar beneden krijgen voordat dat hem fataal werd. Jonathan werd gevraagd om zakken ijs in zijn oksels en lies te leggen. Op die manier zou de temperatuur naar beneden moeten gaan en zou de man zijn aanval moeten stoppen.

Frank gaat meteen weer opzoek en ziet in zijn ooghoek dat de bewegingen van Matthyas minder worden.

Het was een koortsstuip die de jongen had gekregen. Vermoeid laat Matthyas zijn hoofd op het kussen rusten. Hij is niet bij maar toch uit de aanval. Lieke weet dat er nog een aanval aan kan komen als ze zijn temperatuur niet naar beneden krijgen. Daarom wordt Milo gevraagd om koortsremmers te halen in de supermarkt op de camping.

"Het is oké maat. We zijn hier voor je vriend. Wij allemaal."

Jonathan rond het gesprek af met de arts en wrijft ook over Matt zijn been. Hij wenkt Jaïr dichter tot zijn broer die nog voor pampus lag.

"Kom maar vriend," lacht hij zacht, "ik snap dat het veel voor je is." Jaïr maakt angstig zijn weg richting het lichaam op het grote bed. Het lichaam wat zichzelf zovaak tegen aan het werken was dat het niet meer gezond was.

"Jona ik wil dadelijk naar die afspraak. Ze moeten daar weg Jona. Ik kan niet zonder ze."