De sluis wordt geopend en de ambulance maakt zijn draai. Sam lag nogsteeds te slapen op de brancard. Ze zou eigenlijk niet wakker mogen worden. Dat komt door de medicatie die ze binnen gepompt kreeg.
Dan lijkt alles in een waas voorbij te gaan voor Matthyas. In die waas had hij de hand van zijn zusje in elk geval niet losgelaten.
Als hij weer eenmaal bij zinnen is merkt hij dat hij op de kinder traumakamer zit. Sam lag ondertussen al op een ander bed. De hele overplaatsing had Matt dus gemist.
Nu zat hij opeens alleen met zijn zusje. Nou ja, samen met een verpleegkundige die wat dingen aansloot op het lichaam van het meisje.
Een oog valt op het bord dat in de kamer hing. 'Sam van der Slot' stond er met sierlijke letters. Ergens bij actie leest de arts in opleiding al dat er een CT en MRI onder narcose gemaakt moet worden bij de zeven jarige.
"Het komt allemaal goed schatje." Matt plant zijn lippen op haar voorhoofd. Hij wilde haar geruststellen. Haar vertellen dat hij ten alle tijden bij haar zal blijven.
"Is het je zusje?"
Een stem klinkt door de ruimte en laat Matthyas opschrikken. De vrouw koppelt een infuus met pijnstilling aan bij Sam.
"Ehm iets gecompliceerder. Dochter van mijn voormalig jeugdzorg begeleider. Maar ik woon nu bij haar en ja ze is van mening dat ze mijn zusje is."
De verpleegkundige, van wie Matthyas kon lezen dat ze Loes heette, wrijft nog zacht over het meisje dat nog in een vacuümmatras lag. Ze wilde haar er nog niet uithalen. Ze zou met matras en al de scanner ingeschoven worden.
Het klittenband prikt in Matt zijn hand als hij over die van Sam streelt. "De arts komt er zo aan. Wil je wat drinken?" Matt schudt zijn hoofd maar haalt zijn ogen niet van zijn zusje.
"Het komt wek goed jongen." Nu kijkt de blonde man wel op en schudt zijn hoofd zacht. "Ik studeer zelf geneeskunde. Ik heb haar zien liggen. Zien liegen dat ze mijn hand voelde toen hij er niet oplag en vice versa. Dit meisje is niet oké maar het komt altijd wel goed. Toch?"
De vrouw kijkt naar de jongen die beetje bij beetje breekt. Ze komt dichterbij hem staan met uitnodigde armen. "Mag ik?"
Matt laat zich in de knuffel vallen. De knuffel die zo warm aanvoelde. Hij wilde er voor altijd in hangen. Gewoon de situatie met het meisje vergeten.
Als hij maar de tijd terug kon draaien. Sam vertellen dat hij wat had gepland en niet naar het feestje kon gaan. Dat Frank en Jonathan niet deze week op vakantie zijn.
"De arts komt zo. Zijn jullie oké voor nu? Kan ik iemand bellen?"
"Haar ouders zitten in Amerika. De rest is al ingelicht. Dankjewel voor het meedenken."
De vrouw knikt en verlaat de kamer. Nog geen seconde later komt een man met een witte jas binnen gewandeld. Een klein beginnend baardje en tegen de dertig aan.
"Oww Het Lam? Wat brengt jou hier?" Matthyas kijkt recht in de ogen van zijn begeleider. De man die hem volgend jaar ging begeleiden om arts te worden.
"Dokter Holla. Ze is ten val gekomen bij een trampolinepark. Het is mijn bonuszusje dus ik was al ter plaatse."
Matt kijkt zijn begeleider aan terwijl hij een blik uitwisseld met het rode vacuümmatras.
De man kijkt vol emotie naar zijn nieuwe student. De veelbelovende student. De student waar hij goud geld voor neer zou leggen.
"Oké brand los Matthyas. Vertel me alles qua voorgeschiedenis, toedracht. De hele rataplan en als je me dan ook de vervolgstappen uit wilt leggen."
JE LEEST
thuis
أدب الهواةHet achtte van het onoverwinnelijke neemt bij een ieder zijn tol. Na alles wat ze hebben doorstaan weten ze nog niet dat het ergste nog moet komen. Nieuwe huisplaatsingen, een andere begeleiders, nieuwe mensen. Waar Matt en Roel op een andere plek h...
