TÖREM

19.Bölüm

Sabahın ilk ışıkları vurdu yüzüme,
Maran çoktan kalkmis hatta işe gitmişti
Son zamanlarda evde pek olmuyordu.

Şilan ise bütleri nedeniyle  muğlaya gitmişti birkaç günlüğüne.

Evde bir ben birde Zeynel kalmıştık,Ama çok samimi değildim dünden beri tek kelime etmemiştim.

Merdivenlerden inip masaya doğru ilerledim.iştahim iyice kabarmışti.

"Maram bey bizi sizle ilgilenmemiz için görevlendirdi.
Canınızın çektiği veya arzu ettiğiniz bir şey varmı hanımım."

Tam yok diyecekken canım aniden reyhan şerbeti çekmişti.

"Reyhan şerbeti,canım çok çekti de zahmet olmazsa yapabilir misiniz?"

"Tabikide hanımım"

Kadın mutfağa doğru ilerlediğini Zeynel gelmişti.

Onu görünce konuşacağını bildiğimden şerbet yapılana kadar masaya gelmeyi düşünmüyordum.

"Nereye"

"Tuvalete efendim"

Yüzüme bakmayı kesince sandalyesini çekti ve oturdu.

Bende bu anı fırsat bilerek tuvalete gitmiştim.

             Zeynelin anlatımından...

Zerdanın gitmesini fırsat bilerek mutfağa doğru ilerledim.

"Hosgeldiniz hanımım"

"Siz çıkın mutfaktan"

"Ama hanımım"

"Bana karşı mı geliyorsunuz"

"Yok ama şerbeti yapıyorduk"

"Telefon ile görüşme yapacağım,hem gelinime şerbeti ben götürürüm"

"Peki hanımım"

Yapmış oldukları şerbeti bardağa boşaltıp içine düşük ilacını koydum.

"Kimin çocuğu olduğunu bilmediğimiz çocuğu maranin diye yamalamaya çalışırsın ha? Bak bakalım şimdi ne olacak zerda hanım"

Sessizce bardağı elime alıp masaya koydum.

Ve sandalyeme geri oturdum.

         Zerdanin anlatımından.

Hızla geçip masaya oturdum,şerbetini üstünden buhar çıkıyordu daha yeni yapılmış olduğu çok belliydi.
Yavaşça bir yudum aldım ve geri indirip tabağındaki yiyecekleri yedim.

Kahvaltı bittikten sonra kapının çalması ile kapıyı açtılar ve Maran geldi.

"Biricik karım ne yapıyormuş bakalım"

"Hiç öyle oturuyordum"

"Bebeğimiz ne yapıyor bakalım"

Elini karnımın üstüne koydu.

"Hmm seni özlemişşş"

"Öyle mii"

"Evett."

Anlima kocaman bir öpücük koyduktan sonra yavaşça bana doğru yanaştı.

"Aç değil misin sevgilim?"

"Masayı hazırladılar zaten sevgilim,senin için en sevdiğin yemeklerin yapılmasını söyledim biricik kocacımm"

Beraber masaya doğru oturduk.
Herkes yerini aldı ve yemekleri önümüze koydular.

"İstediğin bir şey varmi sevgilim"

"Hayı-ah"

"Noldu iyi misin?"

"İyiyim ben-aaaa"

"Zerda noluyor"
Karnıma durmak bilmeyen ağrılar girmeye başladığında sandalyemi geriye itip bir elim karnımda bir elim sandalyeye tutunmuş bir biçimde ayağa kalktım.

"Aa"
Maran da benle birlikte kalkınca beyaz renkli elbisemin içinden bacaklarıma süzülen kanlar ile olduğum yerde bağırmaya başladım.

"Aaa,Maran "

"Mustafa arabayı hazirla çabuk,"

Kanlar bacaklarimdan süzülürken,sancılar tutmuştu karnımı.

Hızla arabaya binmiştik,kendimden geçmeye başlamıştım,gözlerim kapanıyordu.

"Zerda Zerda Aç gözlerini dayan geldik dayan sevgilim"

Hızla arabadan inip sedyeye koymuşlardı ve sonrası ise karanlıktı..
*******

Gözlerimi açtığımda karşımda duran doktora çevirdim kafamı.

"Kendinizi nasil hissediyorsunuz"

"İyiyim be-bebeğim"

Zorlada olsa konuşabiliyordum.

"Zerda sevgilim"

Elimi tutan Marana döndüm yüzümü.

"Bebek bebe-gimiz iyi mi?"

"Çok üzgünüm zerda hanım ama ne yazikki bebeginizi kurtaramadık,başınız sagolsun"

Doktorun dediği şey ile elimi kalbimin üstüne koydum.
Bu ne garip bir acıydı böyle.
İstemeyerek te olmuş olsa o benim bebegimdi,canımdan bir can dı ve şimdi yoktu.

Ağlamaya başlamıştım.

"Zerda güzelim üzülme sevgilim."

"Bebeğim öldü Maran öldü"

"Kaderinde bu varmış ne yapalım güzelim bende çok üzüldüm,seni çok seviyorum lütfen kendini yıpratma sana bisey olacak ondan kokuyorum"

Derin nefesler alıp verdim.
Bana belli etmese de Maranında yüzünde ki üzüntüyü gorebiliyordum.Cok istiyordu baba olmayı

"Özür dilerim Maran"

"Ne için sevgilim"

"Seni baba yapamadım"

"Şşst sakın,sakın böyle deme,bu senin suçun değil sevgilim,"

Yaklaşık iki saatt kadar daha hastanede kaldıktan sonra doktor taburcu etmisti ve eve gelmiştik.

Herkes çok uzgundu bir kişi hariç.

Zeynel,olduğundan fazla yüzsüz ve mutlu duruyordu ve bana sırıtarak baktı.

Neydi bu kadının benle derdi.

Zor bela merdivenleri çıkıp kendimi.yataga bıraktım ve derin uykunun kölesi oldum...

Oy yorum unutmuyoruz
Seviliyorsunuz;)