59.Bölüm

811 25 7
                                    

Yavaşça pansuman yapılan yere baktım.
Cam parçaları vücudumu delip organlarima kadar ulaşmış gibiydi.Sakin olmaya çalışsam da ameliyatlı yerim ağrıyordu.

"Sevgilim keşke seni dinlemeseydim"

"Maran gerçekten burda yapamıyorum"

"Ama enfeksiyona çok açıksın şuan hem senin hemde bebeğimiz için tehlikeli"

"Tek istediğim şey hastaneden uzakta kalmak,ve eminim bana daha iyi gelecek"

"Ben herşeyi hallettim kimse nerede olduğumuzu bilmeyecek en azından bir süre"

"Korkuyorum Maran"

"Korkma bitanem ben burdayım sana kimse zarar veremez"

Bana sıkıca sarıldı Maran.Nasıl sadece sıradan bir insanın kollarında nefes alabilirdim ki?

"Hadi seni arabaya kadar taşıyalım"

Önüme gelen sandalyeye baktım.

"Binmek istemiyorum"

"Aşkım yürüyemezsin daha yeni ameliyat oldun"

"Ben...tekrar bu sandalyeye oturmak istemiyorum Maran anla beni lütfen istemiyorum"

Maran sandalyeyi ittirip yanıma geldi ve diz çöktü.

"Aşkım şimdi beni dinle,hiçbirşeyi yapmaya mecbur değilsin bebeğim oturmak istemiyorsan oturma bizde seni yatakla taşırız arabaya kadar"

"Nasıl?"

"Paranın açamayacağı kapı yok güzelim"

Maran dediğini yapıp beni arabaya kadar yatakla taşımıştı.Arabaya binmistik hatta iki saat boyunca yolculuk yapmıştık.

"Nereye gidiyoruz Maran?"

"Diyarbakıra"

Dediği şeyle kaşlarım çatılmıştı.

"Orada benim kimsenin bilmediği bir evim var"

"Ciddi misin sen?"

"Ciddiyim güzelim birazdan varmış oluruz senin dinlenmen lazım ve Mardin bizi yeterince yordu bence"

"Maran sana birşey söylemem lazım ama çekiniyorum"

"Ne,noldu söyle!"

Ani bir panik yapınca yavaşça elimi omzuna koydum.

"Sakin ol ya...Sadece Diyarbakıra gidiyoruz ve canım karpuz çekmişti onu diyecektim"

Yüzüme derin bir bakış attı.

"Tüm karpuzlar feda olsun Aşkım sana ya Benim karım ve canım oğlum aşermiş canları çekmiş almaz miyim,Diyarbakırı satın alırım size"

Küçük bir kahkaha patlattım.

"Oğlum mu?"

"He oğlum ne o beğenmedin mi yoksa"

"Erkek olacağını nerden biliyorsun Maran?"

"Erkek adamın erkek çocuğu olur"

Dediği şeyle ikimiz de kahkaha atmıştık.

"Hadi ordan"

"Oğlumuz olacak gözleri bana bakışları sana benzeyecek"

Maranın gözlerine baktım.Maviye çalan bir yeşildi.Hatta yeşilden çok mavi gibi duruyordu ama onunlayken huzur bulduğum için yeşil gözlü olduğunu düşünüyordum hep.

"Aşkım gözlerin yeşil değil mi?"

"Bu nasıl bir soru böyle?"

"Ya yeşil gibi ama...değil de sanki"

"Gözüm renk değiştiriyor sevgilim Ama çoğunlukta mavi sanırım Babamın gözleri maviydi"

"Gerçekten mı?"

"Hı hım"

Durdum ve yüzüne baktım.

"Onları özlüyor musun maran?"

Yüzünü bana dönmeden cevap verdi.

"Bazen...Yani hep özlüyorum ama bazen çok belli ediyorlar yokluğunu"

"En azından benimkiler gibi sorunlu bir tip değiller"

"Şşsst sen canını sıkma o Sökmenli ailesi ettiğini bulmadan can vermeyecek merak etme"

"Bende sökmenliyim "

"O itle boşanır boşanmaz nasıl basacağım sana nikahı sonra oğlumuzu kucağımıza alacağız sonra ona kardeş de gerek tabi kardeş de yapacağız Ram on tane"

"Ooha Maran"

"Nee karımı özledim doyamıyorum"

Kocaman bir öpücük aldi yanağımdan.

"9 ay dayanabilecek misin bari?"

"Zor ama mecbur be güzelim,sağlıklı doğsun oğlumuz"

"Hala oğlumuz diyorsun"

"Oğlumuz tabii"

"Tamam öyle olsun"

"Zerda sana birşey soracağım"

"Sor tabiki"

"Ben yokken hiç isim düşündün mü?"

"Yani...Buna pek fırsatım olmadı ama seninle koydugumu hayal ediyordum "

"O zaman hayallerini bir bir yaşayacağız güzelim"

"Seni seviyorum maran"

"Seni seviyorum zerdam"

Marzer

Oy yorum

Kısa bölüm ama diğer bölümde telafi edeceğim canlar
Kolay gelsin ve hepinizin bayramı mübarek olsun🍬🍬🍬🍬

TÖREMHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin