TÖREM

46.Bölüm

MARANIN AĞZINDAN...

Odadan nasıl çıktığımı bile bilmiyordum öyle ki şuan elimde duran valizimin içine doldurduğum kıyafetlerimle idrak etmeye çalışıyordum olanları.Kapım üç defa tıklatıldığında tek bir kelime etmedim.Bunun üzerine endişeli gözlerle içeri giren Şilan bana üzgün bakıyordu.

"Abi"

"Çık dışarı Şilan şuan olmaz"

"Abi nolur dur"

"Konuşmak istemiyorum çık"

"Göz göre göre bu halde gitmene izin veremem,gidemezsin!"

Suskun kalmayı tercih edip valizimle uğraşıyordum.

"Abi?"

Konuşmadığımı anlamış olacaktı ki benden cevap beklemeden konuya girdi.

"Zerda yengemle mi ilgili"

Kafamı hızlıca kaldırdım.

"Yenge menge yok Şilan o senin hiçbirseyin değil!"

Sert çıkışmıştım ama başkasından çocuk taşıyan bir kadını kendimin olarak göremezdim.

"Abi nolur yapma nolur!"

Elleri ile valizime koymaya çalıştığım kıyafetlerimi çekiştirirkeen içeri dedem ve babannem girdi.

"Noluyor burada"

"Dede tut ne olur abim gitmeye çalışıyor"

"Ne demek bu Maran?"

Herkes bir ağızdan konuşurken öfke ile kafamı çevirdim.

"Yeter artık buradan gideceğim ve uzun bir süre gelmeyeceğim,artık burda kalmam için hiçbir sebebim yok anlıyor musunuz"

"Nasıl ya nasıl.Nasıl sebebin yok abi!"

Gözlerinden akan yaşlarla bana bakan Şilana döndüm yüzümü.

"Geri geleceğim Şilan sadece birkaç ay belki bir yıl bilemiyorum..."

"Ne oldu neden böyle davranıyorsun ne diye aşamıyorsun,sen hepimizden daha iyi biliyorsun yengemin o adamla sırf senden intikam almak için evlendiğini!"

"Şilan çekil"

Valizimle birlikte konağın kapısına giderken arkamdan sesi geliyordu dedemin,bastonla biraz zor yürüyordu ve geride kalmıştı.

"Gidemezsin!"

"Şilan çık!"

"Zerda mi sorun geri gelecek siz yeniden bir araya geleceksiniz ben buna ina-"

"Gelmeyeceğiz çünkü o, o adamdan hamile tamam mı!"

İşaret parmağımla boşluğa işaret ederken dediğim şeyle aynı anda yumruğumu kapıya vurmuştum, kapının önünnden gitmemem icin dikilmiş şilan korku ile bir adım geri giderken yüzündeki şaşkın ifade bütün vucudunu sarmıştı.

Arkamda duran dedem suskunken herkes beni izliyordu.

"Duydunuz o o adamdan hamile,bumu intikam bu intikam falan değil o adamı seviyor!O şerefsiz adamı seviyor!"

Herkes sessizlikle bana bakarken babannem araya girdi.

"Ben sana demiştim Maran,bu kızdan sana hiçbirşey olmaz diye.Sana defalarca yalan söylemiş bir kız üstelik bu evlilik zaten öyle yada böyle bitecekti"

Şiddetle yüzümü ona doğru döndüm.

"Babanne sus!"

"Yalan mı?Kendini hiç olmayacak bir aşka inandırdın,ne bekliyordunuz.Bu eve karnı burnunda başkasından olma bir çocukla giren bir kızın iki gün sonra başka bir adamdan hamile olması mı seni şaşırttı"