TÖREM

56.Bölüm

Maranın ağzından...

Saatlerce bekledim yoğun bakım kapısının önünde.Tek başıma saatlerce bekledim.Gelip geçen hemşirelere durunca baktım.Ağlamaktan artık göz pınarlarım kurumuştu.Kendi çocuğumu kendi karımı sevdiğim kadını öylece bırakmış nasıl gitmiştim ki ben?

O ses kulaklarımda dolarken nefesim kesilmek üzere olduğunda oturduğum sandalyeden kalktım ve karşımda duran yoğun bakım yazısına diktim gözümü.Tek yapabildiğim dua etmekti..

Yavaşça açılan kapıdan bana doğru gelen maskeli bir doktor tam karşımda durdu

"Maran siz misiniz?"

"E-evet benim Zerda zerda nerde iyi mi?"

"Bunu nasıl söyleyeceğimi bilmiyorum"

"Ne-neyi!"

Yüzünü yere eğdi doktor.

"Hastayı kurtaramadık.Başınız sağolsun"

"Neh!"

Ekim kalbimin üstüne indi hızlıca.

"Ne-ne diyorsun sen ne demek k-k-kurtaramadık n-ne demek!"

"Çantasında bunu bulduk,size teslim etmemiz en doğrusu"

Elime uzattığı küçük mavi bir bebek çorabını elimle kavradım.

"Cenaze işlemlerine başlayabilirsiniz.Burdan morga götürülecek en fazla iki gün içinde defnedilmesi uygun görünüyor aynı zamanda bir psikoloğa gitmenizi tavsiye ederim hiç b-"

Sesler gittikçe soyutlaştı...

Elimde duran bebek çorabını burnuma götürdüğümde burnum direği sızladı.

"Zerdaaaa!"

Dizlerimin üstüne çöktüğümde kendimden çoktan geçmiştim.

"Zerda yapma,beni terk edemezsin!"

"Beni bırakamazsın zerdaaaa!!!

"Maran bey lütfen durun lütfen!"

"Onu görmem lazım zerdayi görmem lazım!"

"İçeriye giremezsiniz"

"Çekil önümden!"

"İçeri girmesine izin vermeyin tutun!"

Herkesi kolumda ittirdiğimde tam karşımda duran zerdanin üstüne beyaz örtüyü çektiler.

"Durun!"

"Sizin burada ne işiniz var buraya girmek yas-"

"Örtme üstünü ortme!!!"

"Beyefendi lütfen dışarı çıkın"

"Zerda,gidemezsin şimdi olmaz bugün olmaz benden önce olmaz yapamazsın!"

"Beyefendi çıkın lütfen,güveliği çağırın"

"Hayır hayır gidemezsin hayır!"

"Haayırrr!"

Oy yorum unutmuyoruz.