Gözlerimi açtığımda karşımda Maranı buldum.
Çoktan üstünü giyinmiş ve hazırlanmıştı.
Bende yataktan kalktım ve kendimi Maran'ın boynuna attım.
Gözleri gözlerimi bulduğunda burnumun üstüne minik bir öpücük koydu.
"Uyanmışsın sevgilim"
Yüzü duruktu,kalbi buruk...
"Sen iyi misin?"
"Dün asla baba olamayacağını öğrenmiş bir adam için sence de hakkım yok mu?"
Ellerimi omzuna koydum.
"Böyle deme Maran"
"Dedeme bir torun veremeyeceğim.Bazen düşünüyorum da keşke Kızımız ölmeseydi..."
Aniden kalbime bir ok girmişti.
Gözlerim doldu ama ona belli etmemeye çalıştım.
"Varlığı daha olmayan çocuğumun yokluğunu yaşıyorum"
Ellerini ellerime getirdi.
"Ben seni üzmek için demedim Zerda sadece.."
"Biliyorum Maran,Ama tedavi olabilirsin bizimde bir çocuğumuz olabilir"
"Nasıl gidipte onlara çocuğum olmayacakmış derim Zerda,demiyecekler mi?O zaman ölen çocuk kimden di diye?"
"O zaman benim çocuğum olmuyormuş gibi gösteririz"
"Sana bunu yapamam Zerda"
Ellerini daha da sıktım.
"Ben yapıyorum Maran,şimdi aşşağıya ineceğiz ve durumu sanki benim sorunumuş gibi anlatacağız."
"O zaman akşamı bekle,babanlar da gelecekler zaten"
"Tamam,"
Beraber Merdivenlerden indik ve masaya geçtik.
Herkes masadaydı.
Maran ile evliyim,gerçek bir evlilik ama hâla Maranın anne ve babasına ne olduğunu bilmiyordum,doğrusu çekiniyordum.
Bize ayrılan sandalyelere oturduğumuzda.Maran yüzünü yine aşmıştı.
"Ne oldu Maran?"
Zeynel hiçbirseyi gözünden kaçırmaz gibi hemen Maranın yüzüne bakmış teşhis etmişti..
"Yok,bisey yok babanne,ailem ile sofradayım sevgili eşim yanımda"
Bana doğru döndü ve alnıma kocaman bir öpücük bıraktı.
Zeynel sinsi gözler ile beni izlerken ben önümdeki domatesleri ağzıma götürüyordum.
"Maran oğlum,bugün şirkette ufak çaplı şeyler var onların halledilmesi lazım,ee ben yaşlıyım her işte koşamam mecbur sen gideceksin"
"Tamam dede ben gerekeni yaparım merak etme sen"
"Aferin oğluma benim,birde torun verdinizmii değme keyfime"
Gülerek yemek yemeye devam etti dede.
Maranın yine yüzü asıldı.
Kimse farketmeden elini tuttum ve kulağına fısıldadım.
"Maran lütfen.."
Kafasını olumlu anlamda salladı.
"Bugün sizde bir haller var kokusu çıkar yakında"
Tek kaşı havada bakan Zeynele aldırış etmeden kahvaltımı yapmaya devam ettim.
"Akşam korkut ağa ve babanlar burada olacaklar ona göre hazırlan gelin"
"Biliyorum,haberim var efendim"
Yüzünü yine bana sinsi bir bakış ile çevirirken hiç aldırış etmeden Maran a taraf döndüm yüzümü.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TÖREM
Teen FictionMardin'in dar sokaklarına sığdırılmış kocaman bir konak.. On dokuz yaşında zorla evlendirilen bir kadın. Hayatını intikam almaya adamış bir adam. İki yarım aşk,bir bütün hayat... " Bu kitap bir töre kurgusu üzerine uyarlanmıştır! •Kurgu tamamen bana...
