Mavi

Öfkeli

"O zaman kendinden haberin olsun kedicik sen çok güzelsin."

Söylediği şeyle sertçe yutkundum.

"Yani giderin var. Takma çok kafaya." dedi alayla. Eski haline dönmesi daha rahat hissettirdi.

"Şimdi çalacak mısın?"

Kafamı iki yana salladım.

"Aşk acısı çekmeye yeminlisin yani."

"Aren abi sana bir şey sorabilir miyim?"

"Hay abiler kovalasın seni. Sor."

"Bizi seviyor musun sevmiyor musun anlayamıyorum. Hem dalga geçip iğneliyorsun hem de yardım ediyorsun."

Aren bir süre konuşmadı.

"Aslında bende ne bok yediğimi bilmiyorum. Açık konuşmak gerekirse size hala güvenmiyorum ama seni öyle görünce... yani... şey gibi..

"Zavallı." diye tamamladım onu.

"Hayır hüzünlü. Seni öyle görünce bir şey yapmadan duramıyorum işte. Ama bu sadece benimle ilgili. Hala sizi kabul etmiş değilim."

"Neden bize güvenmiyorsun anlamıyorum? Sana hiç zarar vermedik ki."

Aren yine sessiz kaldı.

"O kadar emin olma." dedi.

"Eminim ama. Hiçbir şey yapmadık biz."

Aren cevap vermedi. Derin bir soluk bıraktı.

"Hayat zannettiğinden daha karmaşık Mavi." dedi.

İlk kez adımı söylemesi garip hissettirdi.

"Aren abi, ne oldu?"

"Geç oldu git de uyu kedicik."

Cevap vermek istemiyordu. Bende uzatmadan yanından kalktım. O gece aklımda sadece Aren abinin son cümleyi söylerken sesinde ki hüzün vardı.

Alarm sesinin odayı doldurmasıyla uyandım. Bugün lise hayatımın son yarısı başlıyordu. Normalde okulu severdim ama son olanlardan sonra Umut'la karşılaşmak beni geriyordu. Üniformamı giyip aşağıya indim.

"Benim yakışıklımda geldi."

"Günaydın."

"Günaydın." Nur'un sesiyle şaşırdım.

"Nur abla?"

"Sesimi ezberlemiş bile çok tatlı." dedi Nur neşeyle.

Masadaki yerime oturdum. Annemin tabağıma yiyecek doldurmasını bekledim. Elime tutuşturduğu portakal suyundan bir yudum aldım.

"Ay çok tatlı ya, bebek gibi. Nasılda uslu?"

Nur konuştukça engelimi daha çok hissediyordum sanki. Ama ortamı bozmak istemediğim için cevap vermedim.

"Nur kahvaltını etsene sen güzelim."

"Aman sende Aren. Ben Mavi ile daha iyi anlaşıyorum diye kıskanıyorsun değil mi?"

"Hadi Nur hadi canım. Daha işe gideceğiz." Aren'in sesi bıkkın geliyordu.

"Giderken Mavi'yi de bırakır mısınız?" dedi Annem.

"Anne ben kendim....

"Canım servis bugün yokmuş. Bugünlük Aren abinle gidiver."

Aren sinirle nefes verdi. Onun bu tavırlarından sonra ondan iyilik istemiyordum.

"Gizem gelecek." dedim hemen.

"O kim? Kız arkadaşın mı?" dedi Nur imayla.

"Arkadaşım ama zannettiğin gibi değil."