Mavi

Çoktan Karıştım

"Sınırları zorladın kedicik."

Aklımda dolaşıp duran cümle yüzünden uyuyamıyordum. Onun temasları, bana olan yakınlığına anlam veremiyordum. Hem çok kızıp hem sarılmasına anlam veremiyordum.

"Of !Benim de aklımla oynuyor."

"Kimmiş o?"

Olduğum yerde sıçradım. Kalbim korkuyla çarpıyordu.

"Korkuttum mu? Özür dilerim."

"Aren abi? Geldiğini duymadım."

"Kapın açıktı."

"Akıl bıraktın sanki." Sessizce söylediğim cümleyi duyup duymadığını bilmiyorum ama hafifçe kıkırdadı. Kapının kapanma sesi geldi sonra yatağıma oturduğunu hissettim.

"Ben mi aldım aklını?" dedi. Yine sessizce konuşuyordu.

Kafamla onayladım.

"Nasıl oldu peki o?" Sesi neşeli çıkıyordu.

"Aren abi şuan gülümsüyor musun?"

"Evet."

Ellerimi uzatıp yüzünü aradım. Ben bulamadan Aren elimi tutup yüzüne yaklaştırdı. Gerilen yanaklarına ve gülme çizgisine dokundum. Aren iç çekti.

"Çok anlaşılmaz birisin." dedim ellerimi çekerken.

Sıkıntıyla nefes verdi.

"Biliyorum. Çok dengesizim. Ama emin olmam gerekiyordu."

"Neden?"

"Yine zor sorular Mavi."

"Bizi kabul etmek için mi?"

Yanıma oturup sırtını benim gibi yatak başlığına yasladı.

"Öylede söylenebilir."

"Bu yüzden mi günlerce yoktun?"

"Evet. Beni özledin mi?"

"Bizi kabul ettin mi peki?"

"Ettim."

"Bakalım ben seni kabul edecek miyim?"

Aren kahkaha attı. Gülüşünün hoş bir tınısı vardı. Elini tekrar omzuma attı. Ama bu kez benden nefret etmediğini bildiğim için daha rahattım.

"Kendimi affettireceğim kedicik. Göreceksin bambaşka bir hayatımız olacak. Ben elimden ne geliyorsa yapacağım."

Kafamı göğsüne yaslayınca bedeni kasıldı ama geri çekilmedi.

"Aren abi bu sefer eminsin değil mi? Geçen seferde...

"Geçip giden hiçbir şeyle ilgilenmiyorum artık. Bundan sonra önümüze bakalım."

Beline sarıldım.

"Aren abi çok mutlu oldum. Ben hep şey istemişimdir...

"Ne?"

"Bir kardeş. Bana hep destek olacak bir kardeş. Şimdi sen varsın."

Aren cevap vermedi ama geçen seferki gibi kızmadı da.

"Yalnız mı hissettin hep?"

"Yani ister istemez hissediyorum. Annem çok kırılgandır. Tüm duygularımı ona yansıtamıyorum. Sonra insanlarında duygularından tam emin olamadığım için onlara kendimi açamıyorum."

"Ben varım artık."

Daha sıkı sarıldım.

"Gel bana anlat her şeyi. Ben dinlerim. Çözerimde sorunun neyse. Sadece dert anlatmaya da değil ne zaman istersen çağır beni. Telefon numaram var değil mi?"