Dokunmayın

4.7K 318 33
                                    

Akşam yemeği, Baran abi Aren'e çok kızgın olduğu için sessiz geçti. Baran abi bizim yanımızda tartışmak istemediği için sadece susuyordu.

"Tatlıları bahçede alalım mı? Bugün hava çok güzel." dedi annem. Ortamı biraz olsun yumuşatmaya çalışıyordu ama ne Aren ne Baran abi cevap verdi.

"Aslında ben izniniz olursa Mavi'yi çıkarmak istiyorum bu gece."

"Nereye?" annemle aynı anda sorduk.

"Arkadaşımın evinde küçük bir organizasyon var. Hem Mavi de sıkılmıştır. Çok geç kalmayız."

"Gezmelere erken başlamadın mı biraz?" Baran abinin sesi sert çıkıyordu.

"Evde toplanacağız baba."

"Sen git Aren'cim. Mavi sıkılır sizin aranızda." dedi annem.

"Neden sıkılsın? Hem merak etmeyin siz ben yanımdan hiç ayırmam onu."

"Mavi sen ne diyorsun oğlum?"

"Aslında benim için de iyi olur anne. Evde çok sıkıldım."

"Tamam ama çok geç kalmayın olur mu?"

"Merak etmeyin . Mavi bana emanet."

Aren elimden tutup üst kata yöneldi. Merdivenlere ulaşınca,

"Kurda kuzu emanet etti annem." dedim.

Boynumu öptü.

"İtiraz edemeyeceğim kuzucuk." dedi gülerek.

"Nereye gideceğiz peki?"

"Seni arkadaşlarımla tanıştıracağım. Çok kalabalık olmaz zaten."

"Gerildim ama."

"Merak etme seni neredeyse tanıyorlar."

"Nasıl?"

"Geceler boyu benim aşk acımı dinlediler çünkü."

"Çok mu üzdüm seni?"

"Eser miktarda diyelim."

Elinden tutup durdurdum. Kolunu yavaşça okşayarak boynuna çıktım. Sonra yüzünü ellerimin arasına aldım. Aren'in vücudu gerildi.

"Telafi edeyim o zaman." dedim sessizce.

Aren sertçe yutkundu.

"Et." dedi fısıltıyla.

Yanağına masum bir öpücük bıraktım. Yüzünü göremesem de hayal kırıklığını tahmin edebiliyordum. Gülmemek için dudaklarımı ısırdım.

"Sen beni kışkırtmaya devam et bakalım. Ama bir gün kontrol edemeyeceğim kendimi, göreceksin o zaman."

Güldüm. Yüzümü kavrayıp dudaklarımı sertçe öptü. Onu itmeye çalışsam da başaramadım. Nefes almak için aralanan ağzımdan içeri dilini soktu. Yaptığı şeyle şaşkınlığımı gizleyemedim. O öpücüğü derinleştirirken ben öylece duruyordum. Dilimi son kez emip beni bıraktı.

"Bu kadarda bile nutkun tutuluyor ama yine de benimle oynuyorsun." dedi alayla.

"Aren! Ya annemler görseydi."

"Etrafı kolaçan ettim merak etme."

"Bir daha böyle orta yerde yapma."

Belimden tutup beni kendine bastırdı.

"Nerede yapayım?"

"Sen iyice zıvanadan çıktın."

"Sen çıkardın. Sen karşımda öylece dursan bile deli gibi istiyorum seni, zor tutuyorum kendimi. Ama sen oynuyorsun benimle."

MaviHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin