Mavi

Sevmek Kolay

"Sende bir şeyler var, söylemiyorsun."

Umut'un sesiyle uzandığım çimlerden doğruldum. Okulda en sevdiğim yerdeydim. Baharın gelmesiyle akasya çiçek açmıştı. Fırsat buldukça onun altında oturuyordum. Ağacın gövdesine yaslandım. Umut'ta benim yanıma oturdu.

"Ne oldu Mavi? Günlerdir ruh gibisin. Ne üzüyor seni bu kadar."

İki ay önce sorsaydı cevabı oydu ama şimdi ona karşı içimde hiçbir şey kalmadığını anlıyordum. Gizem haklıydı. Umut'a karşı hissettiklerimi aşk zannetmiştim. Ama gerçeği yüzüme tokat gibi vurunca yerden kalkamamıştım.

"Bir şey yok Umut."

"Mavi sence aptal biri miyim? Benden çok uzaklaştın, hep üzgünsün. Ne olduğunu da anlatmıyorsun."

"Seninle ilgisi yok Umut. Kötü hissettirdiğim için özür dilerim."

Omzumu hafifçe okşadı.

"Bana anlat Mavi. Belki bir çözümü vardır."

Kafamı iki yana salladım.

"Ama sen anlamazsın ki. Bana kızarsın belki."

Umut derin bir nefes verdi.

"Mavi sen erkeklerden mi hoşlanıyorsun?"

Panikle yerimde doğruldum.

"Ne?"

"Aslında bir süredir aklımdaydı ama tepkine bakılırsa haklıyım."

"Nasıl?"

"Bilmiyorum fark ettim işte. Aslında bir süredir aklımdaydı ama seni Aren'in yanında görünce emin oldum. Onun yanında çok farklı oluyorsun."

Bir süre kimse konuşmadı.

"Benden tiksindin mi?" dedim sonunda.

"Hayır aptal. Senden nasıl iğrenirim?"

"Ama bu iğrenç demiştin."

"Bu yüzden mi benden uzaklaştın?"

Kafamı salladım.

"Bak Mavi böyle bir şey benim için çok farklı. Yetiştirilme tarzım nedeniyle ön yargılıyım ama sen farklısın. Sen olunca bunu kabul edebilirim."

Onun tepkisi biraz olsun rahatlamama neden olduğu için ağlamaya başladım.

"Maviş ağlama ama. Ağlayınca kendimi kötü hissediyorum." Gözyaşlarımı sildi.

"Ben çok korkmuştum. Beni iğrenç bulursun diye."

Umut yanaklarımı okşadı.

"Oğlum bu güzelliği nasıl iğrenç bulayım ben. Şu buruna bak." Burnumu hafifçe sıktı.

"Umut, teşekkür ederim." ona sıkıca sarıldım. Beni birilerinin kabul etmesi benim için çok önemliydi.

"Ağlama ama Maviş. Sen ağlayınca için buruluyor. Hem Gizem görürse seni ben ağlattım zanneder o zaman cehennem zebanisi modunu açar."

Güldüm.

"O modu görmeyi hiç istemezsin." dedim.

"Kesinlikle. Aylardır kök söktürdü zaten. Evime kesik at kafası yollaması an meselesiydi."

Güldüm.

"Aynen böyle devam Mavi'cim. Sen gül biz hayatta kalalım."

"Tamam. Gizem'e seninle barıştığımı anlatacağım. O zaman seni rahat bırakır."

"Sen bana küs müydün?" Yanaklarımı sıktı.

"Aslında Aren meselesini de sormak istiyorum ama....