Geçer Gider

5.4K 372 28
                                    

"Mavi'm."

Aren alnını alnıma yasladı. O da derin nefesler alıyordu. Yüzümü tutan elleri soğuktu.

"Kızdın mı?"

Aklımı toparlayamıyordum. Yüzüme vuran sıcak nefesi düşünmemi zorlaştırıyordu.

"Bu yanlış." diyebildim sonunda.

Aren yanağıma küçük bir öpücük kondurdu.

"Hayır Mavi hayır güzelim. Yanlış olan hiçbir şey yok."

Kafamı iki yana salladım. Yüzümü tutan ellerini indirdim.

"Olmaz Aren abi."

"Korkmana gerek yok Mavi. Söz veriyorum seni....

"Bekle. Devam etme lütfen. Yoksa dönüşü olmayacak."

Aren sinirle güldü.

"Sence şu an dönüşü var mı Mavi?"

"Aren abi böyle yapma."

"Ne yapmayayım Mavi? Hem ne bekliyordun ki. Neden bana senden hoşlandığımı sordun? Neden yanımda kızarıyorsun? Neden ben tutunca ellerin titriyor?" Aren'in sesi öfkeli geliyordu.

Gözlerim doldu. O söyleyince fark ediyordum. Daha önce Umut için hissettiklerimi Aren için hissediyordum.

"Neden seni sevmeme neden olacak şeyler yapıyorsun?" Sessizce söylediği sözcükler hayal kırıklığı doluydu. Onun canının yanması beni de yakıyordu. Göz yaşlarım yüzüme düştü.

"Özür dilerim."

"Biliyorum çok acizce, çok ezikçe ama sormak zorundayım. Neden istemiyorsun beni?"

Göz yaşlarımı sildim. Yarım saat önce sorsa ona bir çok neden sunabilirdim ama öpücüğünden sonra tek bir neden kaldı. Ama ona annem için istemediğimi söylersem umutlanmasına neden olurdu. Boğazımdaki yumruyu zorlukla yutkundum. Onu kırmadan halletmenin başka yolu yoktu.

"Yapamam Aren abi. Seni o şekilde sevemem."

Sözcükler dudaklarımdan dökülüp kalbime saplandı sanki. Aren bir süre konuşmadı.

"Anladım." Sesi çatallı çıkıyordu.

"Az önce için de özür dilerim. Ben yanlış anlamışım. Emin ol bir daha öyle bir şey olmayacak."

"Aren abi...

"Ve kendini kötü hissetme. Atlatırım. Ama benim eskisi gibi olmamı bekleme."

"Ama ben böyle olsun istemiyorum."

"Özür dilerim Mavi ama yapamam. Dayanamam."

Gözyaşlarım tekrar aktı. Onu kaybetmek istemiyordum ama annemin de sonunda mutluluğu bulmuşken kaybetmesini istemiyordum. Geceler boyu odasından gelen ağlama sesleri Baran abi hayatına girdiğinden beri yoktu. Ona bu mutluluğu çok göremezdim.

"Çok özür dilerim." dedim.

Gözyaşlarımı silen elleri yüzümü yakıyordu.

"Ağlama Mavi. Özür de dileme. Ben yanlış anlamışım işte. Ama merak etme geçer gider."

Geçip gitmesini istemiyordum. Beni unutmasını istemiyordum. Nasıl oldu bu kadar bağlandım ona? Nasıl oldu ayrılmak istemeyecek kadar sevdim onu?

"Şimdi seni otele götüreyim. Ben bu gece başka odada kalırım."

Kafamı salladım. Yol boyunca hiç konuşmadı. Bana odaya kadar eşlik etti. İçeri girip eşyalarını topladı. Bu süre zarfında hiç konuşmadı.

MaviHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin