Vegas'ta Bir Gece- Hyunlix

ÖZEL BÖLÜM: Kalbimin yanışını izle

Felix yatağın kendi tarafına oturdu ve ağırlığıyla yatak kıvrıldı.

Kahvaltıyı yeni hazırlamıştı ve geriye sadece onları uyandırmak kalmıştı.

Kocası hala yatağında derin bir uykudaydı. Felix ilk kez ayağa kalkmaya çalıştığında kısa bir süre sonra uyanmıştı, ancak Felix'i odadan çıkardıktan sonra hemen uykuya daldı, sadece kapalı gözlerle onu takip etti.

Felix her zaman ayın bu zamanından korkardı ama bugün bu düşünce çekici gelmiyordu. Ve açıkçası, kocasının uyumasına izin vermeyi düşünüyordu ama bu onun için çok yanlış olurdu.

Sonuçta o bir yetişkin. Uzlaşması gereken bazı şeyler vardı.

Yatma pozisyonuna geri dönen Felix, kendisini daha uzun olanın çerçevesine kilitledi. Kolu Hyunjin'in koluyla belinin arasından kaydı, diğeri kısa bir süreliğine göğsünün üzerinde yerini buldu ve bunun yerine Hyunjin'in yanağını kavramak için yukarı hareket ettirdi, başparmağıyla yumuşak teni hafifçe ovuşturarak kendine kocasının uyuyan yüzüne bakmak için biraz zaman tanıdı.

"Jinnie, uyanma zamanı," dedi Felix yumuşak bir sesle ama Hyunjin kıpırdamadı.

Iç çekti. Daha uzun olanı uyandırmak her zaman zor olmuştur. O pek sabah insanı değildi ve Felix'in anladığı bir nedenle her ayın ikinci Pazartesi sabahında uyanması özellikle zordu.

"Aşkım hadi. Kahvaltı soğumadan uyanmalısın." Burnunu Hyunjin'in çenesinin altına sürterek söyledi.

Hyunjin sonunda gözlerini açtı, sonra ağzını yavaşça iki köşesini de bükerek tekrar kapattı, "Bana bir kez daha böyle seslen," dedi, neredeyse Felix'in omurgasını ürperten derin, gıcırtılı bir sabah sesiyle.

"Yapardım ama şimdi sen istedin, artık istemiyorum." Felix karşılık verdi, diğerinden uzaklaştı ve kocası onu çıplak göğsüne çekip Felix'i kollarının arasına sıkıştırmadan önce doğrulmaya çalıştı.

"Ne sevimli bir veletsin," Hyunjin daha kısa olanın suratını minik öpücüklerle doldururken kıkırdadı, "Sanırım bugün mavi koddayım."

"Ciddi misin?" Felix kaşlarını çattı, "Bunu yapamazsın, Chan-hyung özellikle bana bu öğleden sonra çok önemli bir toplantın olduğunu söyledi; bu yüzden bugün işi atlayamazsın."

Felix onun kalmasını istedi... ama iş de önemliydi. Chan ondan nadiren yardım ister ve yaptığında, bu sadece bunun çok önemli olduğu anlamına gelir.

"Hareket etmeliyim -"

"Hayır, yapamazsın." Felix, diğerinin kucağından sıyrılmak ve yatağa oturmak için elinden geleni yaptı, "Zenginliğin olmadan sevgime layık olmayacaksın, o yüzden tembel kıçını kaldır ve benim için tonlarca para kazan."

Hyunjin'in kahkahası odanın içinde yankılandı, melodik sesler katıksız eğlence ve sevgiyi beraberinde getirdi.

Hyunjin'in kahkahasının melodisini seviyordu. O güzel sesleri çıkarmak için ağzını ne kadar geniş açtığından kaybolan gözlerini seviyordu. Felix'in hoşuna gitti. Kuşkusuz, çaresizce, kontrol edilemez bir şekilde ve adama ve onu temsil eden her şeye düşkündü.

Bir kaç yıl kadar önce ona böyle bir piç kurusuna sırılsıklam aşık olacağını ve onun yüzünden hayatının 360° döneceğini söyleselerdi, muhtemelen inanmazdı.

Başka birine karşı böyle bir şey hissetmesinin mümkün olduğunu bilmiyordu. Kahretsin, onun var olduğundan bile haberi yoktu ama Hyunjin işini onun için kolaylaştırdı.

Onu sevmek ve onun yüzünden aptalca mutlu olmak, Felix'in sonsuza kadar minnettar olacağı bir şeydi.

"Beni sadece param için kullanıyorsunuz ve yine de hepinize bayılıyorum. Bu hiç adil değil, sence de öyle değil mi?" Hyunjin'in sesi mizahla kaplıydı.