Dark Man & The Sunshine | Hyunlix [Omegaverse] ✓

21 - Kim Seungmin

⋆

"Geçen yıl, bu zamanlar..." Adam, diğer herkesin bakışları önünde, dökülmeye başladı. "...başkan dokuz milyon dolar getirdi. Meblağ çok yüksek olduğu için aklama işlemini üstü kapaklı yapmadı. Teşkilat ile anlaştılar. Ülkeye döviz getirmelerinin karşılığı olarak bu para aklandı. Çok az kişinin haberi olduğu için ekstra bir koruma yapılmadı; belgelerin tarihi değiştirildi ve 2016 yılına ait bir klasörün içine kaydedildi. Changbin erişim sağlayabilir."

"Hm..." Dikkat çeken, kullanılabilir bir bilgiydi bu. "Başka, bu kadar mı?"

"Başka... Bir cinayet vakası var. Belgelerine ulaşmak çok zor ama ulaşabilirseniz bu da güzel bir kanıt olur. Başkan, otelde bir gece geçirdikten sonra odasından bir kadın cesedi bulundu. Üzerinde başkanın parmak izi vardı. Pek tabi gece ne olduğunu bilmiyoruz ama tüm kanıtlar başkanı gösteriyordu. Bu yüzden hemen olayın üstü kapatıldı ve intihar süsü verildi. Gerçek belgeler hala teşkilatta."

"Güzel." Minho, Hyunjin'in yanına oturup adama doğru, öne eğildi. "Bu onun itibarını zedeler, ama bitirmeye yetmez."

"Eğer ben de buradaysam teşkilatta tanıdığı kimse kalmadı. Yani, delillerin üstünü kapatamaz artık."

"Yeni bir köpek satın almak zor değil." Minho, Hyunjin'e baktı ve devam etti. "Daha çok az zaman geçmiş olmasına rağmen içeriden birkaç kişiyi satın aldığına eminim. Daha fazlasına ihtiyacımız var."

Changbin ayağa kalkıp adamın üzerine yürüdü. Bacak arası, neredeyse adamın ağzına girecek kadar yakınındaydı. Adamı saçlarından tuttu ve aşağıya doğru çekti, adam acıyla yukarı baktı.

"Daha fazlasını bildiğini biliyorum."

"Hepsi ufak tefek olaylar, resmen dedikodu gibi. Ama bir şey daha var..." Changbin'e baktı. "Bırak da anlatayım be lanet herif!"

"Seni-" Changbin tam adama vuracaktı ki, Minho onu kolundan yakaladı ve uzaklaştırdı. Hyunjin de adama doğru biraz eğildi, canı yansa da çaktırmamaya çalışıyordu.

"Ne var?"

"Yaralandın mı?"

"Ne yapacaksın amına koyayım, tedavi mi edeceksin? Anlat hadi."

"Şu çocuk..." Başını geriye doğru çevirdi. Hala baygın yatan çocuğa baktı. Ardından Hyunjin'e geri döndü. "Başkanın öz oğlu. Bir omega olduğu için pek görüşmüyorlar, ama babasına karşı nefret dolu bir çocuk. Bildiği şeyleri öğrenirseniz yardımcı olur size."

Herkes dönüp çocuğa baktıktan sonra, Hyunjin, tekrardan adama döndü. "Kim bu çocuk? Ne biliyorsun onun hakkında?"

"Kim Seungmin. 20 yaşında, omega. Başkanın ikinci evliliğinden çocuğu. Küçüklüğünden beri ufak olduğundan, bir omega olacağı belliymiş. Babası tarafından örselenmiş, şiddet görmüş, uzaklaştırılmış bir çocuk. Ağabeyi ona sahip çıkmaya çalışmış ama genç yaşta başkanın düşmanları tarafından öldürülünce, tek kalmış işte. Liseyi kimsenin onu bilmediği uzak bir yerde yatılı okumuş. Lise biter bitmez de orduya katılmış. Geçen ay döndü."

"Seninle alakası ne bu çocuğun?" Hyunjin, adamı sorgularcasına baktı.

"Başkan, geri döndüğünün haberini aldığında, onu ortadan kaldırmamı söyledi. Beni kendi itlerine benzetti sanırım. Ben masum bir cana kıyamam. Bu yüzden o günden beri evimde saklıyordum. Tanıdıkça içindeki nefreti, üzüntüyü öğrendim ve... Aslına bakılırsa, başkanın ne kadar iğrenç bir adam olduğunun ben de farkındayım. Zamanında bir hata yaptım işte, hepinizin yaptığı gibi."