Nie zapomnij o mnie

ogłoszenia parafialne 💒

hej ! tutaj ja stokrotka.
nie wiem od czego zacząć. mam kompletną pustkę w głowie, ale wiem że należą wam się wyjaśnienia, jak i za równo przeprosiny.

kilka tygodni temu postanowiłam zrobić sobie przerwę. nie wiedziałam ile będzie ona trwała. tydzień, dwa, miesiąc, pół roku, rok, a może i nawet 10 lat.

nie wiedziałam ile będzie ciągnąć się moje zniknięcie. nie myślałam nawet że kiedykolwiek do niego dojdzie, ale doszło...

przez te tygodnie, w których pisałam książkę, działo się dużo rzeczy. tych dobrych i tych złych.

pisałam książkę, przeżywałam żałobę, rozstanie z moim chłopakiem.

w między czasie przestałam chodzić do psychologa, który na ten moment jest mi troszkę mniej potrzebny.

nie piszę tego, bo chce żebyście mi współczuli. nie taki mam zamiar- pisze to bo chce, się wyjaśnić. chce żebyście wiedzieli dlaczego teraz postanowiłam zrobić przerwę, a nie wtedy kiedy rzeczywiście tego potrzebowałam.

jestem człowiekiem, który potrafi poradzić sobie w najgorszym momencie życia, lecz nie zawsze wsyztsko wychodzi po mojej myśli.

na moją głowę zrzuciło się trochę rzeczy, przez co coraz trudniej było mi sobie poradzić.

na szczęście, wyszłam z tego cało. chociaż nie mogę tego tak do końca powiedzieć, to czuje że jest coraz lepiej.

mam nadzieję, że u was jest dobrze i ze wszystkim sobie radzicie.

wyczekujcie następnego rozdziału.

to tyle ode mnie.

ściskam xoxo M.