Nie zapomnij o mnie

2.14 rozdział

Wiedziałam, że mój brat jest królem imprez. Ale nie miałam pojęcia, że kiedykolwiek
W pewnym momencie mój telefon zaczął dzwonić. Na wyświetlaczu pojawił się nieznany numer.

Nie wiedząc kto dzwoni, wcisnęłam zieloną słuchawkę.

-halo?- powiedziałam

-panna Rossana Madeline White?- zapytała, kobieta po drugiej stronie

-tak

-dzwonie z opieki społecznej. Do naszej grupy doszła 3 letnia dziewczynka. Destiny Balckwell, jej matką była niejaka Shannon File. W papierach, mam zapisany pani numer, znały sie panie?

I tutaj patrzyłam na swoich przyjaciół z nicością w oczach.

-halo jest tam pani ?

-ah tak jestem, znałam ją.

-czyli mamy zgodność. Jest pani jedyną osobą, która może podjąć próbę opieki nad Destiny. Jej matka zginęła w wypadku samochodowymi, a ojciec jest w stanie krytycznym. Nie wiemy czy uda mu się przeżyć.

Co kurwa?!

-co? jak to...- szepnęłam- jesteście tego pewni ? to nie może być Shannon.

-niestety, ale wszystko się zgadza. Dam pani czas do jutra do godziny 10. Dowidzenia- rozłączyła się

Przed moimi oczami pojawiły się mroczki. Shannon nie żyje.

Widzieliśmy się niedawno, wszyscy razem. Jak...dlaczego ona.

-rosie, wszystko dobrze ? kto dzwonił?- spytał Luke

-dzwonili z opieki społecznej- wszystkich to zszokowało- Shannon nie żyje, a ja mam przejąć opiekę nad jej córką..Destiny- powiedziałam- przecież ja sobie z tym nie poradzę.- zaczęłam płakać- to jest nie fair, to wszystko jest jak zataczające się błędne koło. Nie będę w stanie zastąpić jej mamy.

Każdy zaczął mnie uspokajać. Ale to Blaise'owi udało się to zrobić.

-damy sobie radę razem, jasne? nikt cię nie zostawi.- szepnął

-dokładnie, wiemy że jest ci teraz ciężko, ale damy sobie radę. Jesteśmy w tym wszystkim razem- poparła go Mia

-ja myślę że będziesz najwspanialszą matką na świcie- powiedziała narzeczona Ace'a, Sofia

-też tak myślę- potwierdził Ace

-siora, nie załamuj się. Postaramy się aby stworzyć dla tej małej jak najlepszy dom- zapewnił mnie Luke

Pokiwałam głową i przytuliłam się do nich.

Wtedy jeszcze nie wiedziałam, że moje życie okaże się być jeszcze gorsze.