මෙහි ඉදිපත් වන කතාව හා චරිත සියල්ල සම්පූර්ණ මනඃකල්පිත වේ.
"ඔය ළමයි ටික පොඩ්ඩක් එහාට යන්න"
කුමාරතුංග මුනිදාස මාවතෙන් හරවපු සුදු පාට පෙජෙරෝ එකක් කොළඹ හත ගහපු ප්රසිද්ධ පිරිමි පාසලක් ඇතුලට දැම්මේ කඩිමුඩියේ. හරහට ගහපු කලු පාට යකට ගේට්ටුව ඒ දෙපැත්තේ හිටපු මුරකාරයෝ දෙන්නෙක් ඉක්මනට ඇරලා ඒ වාහනේ ඇතුලට දාන්න ඉඩ හදලා දුන්නේ දැනටමත් ගේට්ටුව ලග රැස් වෙලා හිටපු ළමයි එහාට කරන්.
අද ඉස්කෝලේ කලා උළෙල. ඉතින් උත්සවයට ආරාධනා කරපු ආරාධිත අමුත්තන් පිළිගන්න එතන ඒ පාසලේම උඩරට නැටුම් කණ්ඩායම දැන් ටික වෙලාවක ඉඳන් එතනට ඇවිත් හිටියේ. ඇතුලටම එනකොට තියෙන අතු පතර විහිදපු නුග ගහ ඉස්සරහා තාර දාපු පාරේ අඩිය තියද්දි ඇහෙන සිලම්බු සද්දේ එහෙන් මෙහෙන් සද්ද වෙන උඩරට බෙර තට්ටුවක් එක්ක කනට හරි ලස්සනයි. කොහොම වුණත් හිටපු නැටුම් කන්ඩායමේ හැමකෙනෙක්ම වගේ වෙස් තියපු අය.. ඉතින් අවුල්හැර, වෙස්තට්ටු, බන්ධි වළලු, දෙව්රමාල ඉර එලියට දිලිසෙනවා.. ඒ අය එක්කම ඉස්කෝලේ ශිෂ්ය නායක කමිටුවේ සාමාජිකයන් කිහිපදෙනෙකුත් හිටියා වගේම අමුත්තෝ පිලි ගන්න කාලා සංගමයේ සභාපති මඩුල්ලත් හිටියා.. ඒත් මේ වාහනේ ආවේ නම් ඒකට නෙමෙයි..
"ඒ කවුද මචං ඒ!"
එක පොකුරට හිටපු කොල්ලෝ ටික වාහනේට යන්න ඉඩ දිලා බුදු මැදුර දිගට හිටගනිද්දි තද නිල් පාට බ්ලේසරයක් ඇදන් හිටපු DHP කෙනෙක් ඇහුවේ වෙස් ඇදුම් ඇදන් හිටපු කොල්ලෙක්ගෙන්. ඒ වෙනකොටත් හැමෝම බැලුවේ එතනින් ඇදලා ගිය වාහනේ දිහා තමයි.
"කවුද බං දන්නේ"
වැඩි ගානකට ගන්නේ නැතුව උත්තර දිපු ඒ පිරිමි ලමයා ඔලුවේ තිබ්බ වෙස් තට්ටුව හරියට හදාගත්තා.
"ඒ මචං වෙලාව හරි කට්ටිය ආවා"
මොනවා නැතත් ඒ DHP අතේ තිබ්බ ඔරලෝසුව බලලා මේ කොල්ලට කතා කරේ ගරුසරු පිට. ඉතින් කට්ටියම එකට ගියේ ප්රධාන ගේට්ටු ගාවට. ඒ වෙද්දිත් සමහර ආරාධිත පාසල් වල ගැහැණු ළමයි එහෙම ඇතුලට එන ගමන් හිටියා වගේම ඒ හැමෝගෙම ඇස් හොරෙන් වුනත් ගියේ හිටපු නැටුම් කන්ඩායමේ අයට..
YOU ARE READING
කස්තුරි සුවඳ ✓
Non-FictionNon fiction BL මට පෙන්නන්න බැරි දේවල් තමයි වැඩියෙන්ම ඕනේ.