කස්තුරි සුවඳ ✓

56 වන පරිච්ඡේදය

පහත් කරපු වීදුරුවෙන් ආවේ හැමෝම දන්න කටහඩක්. ඉතින් කියන්න දෙයක් නෑ.. මොකක්ම හරි meeting එකක් ඉවර කරලා එන ගමන් මාණික්‍යව ගන්න ආපු ගමන් කියන්න නිර්මල ඇදන් හිටපු බ්ලේසර් සාක්කුවේ නවලා තිබුන රිදි පාට ටයි එකෙන් අනුමාන කරන්න පුලුවන්..

ඒ වුනාට මාණික්‍ය නම් තාමත් ඇරගත්ත කට ඒ විදිහටම ඇරගෙන හිටියේ.. ඉතින් නිර්මලට හරිම තැන්පත් හිනාවක් මුව අගට ආවේ නිකන්මයි.. හැබෙයි ඒ අනිත් පැත්තට එයාගේ ඇස් දෙක කැරකිලා ගියේ මනරුගේ අනිත් පැත්තේ හිටන් ඉන්න කෙනාට..

"වෝහ්.."

පබසරට කියවුනේ නිකන්මයි.. එයාට කියවුන විතරක් නෙවෙයි එතකොටම වගේ නිර්මල ඇස් වලින් ඇවිත් නගින්න කියලා නොතේරෙන විදිහට ඉගි කරද්දි ඒ වෙලාවේ පබසරගේ ඇග දිගට මොකක්ද එකක් ගියා.

"come on මාණි.."

කිව්වතත් වගේ ඇත්තටම එතන දැන් ට්‍රැෆික් එකක් හැදීගෙන එන්නේ. ඊටත් එතනින් යන එන කොල්ලන්ගේ ඇස් මේ පැත්තට ඇදිලා එන්නත් හේතුව ඒ ට්‍රැෆික් එකට හේතු වුන වාහනේම වුන එකෙන් දෙතුන් දෙනාම ඉක්මනට වාහනේ නගින්න යුහුසුලු වුනා.

"මාණික්‍ය ඉස්සරහට යනවද?"

මාණික්‍ය පිටි පස්සේ දොර ඇරපු ගමන් ඇහුවේ මනරු.

"නෑ ඔයා නගින්න"

"පබසර ඉස්සරහට එන්න"

ඉතින් ඒ කියන කොටත් මාණික්‍යයි මනරුයි පිටිපස්සට නැගලා ඉවරයි.. ඒ කියන්නේ පබසර කොහොමත් ඉස්සරහා..

"ඔයා කවද්ද මේක ගත්තේ ලොකු අයියා??"

කොහොම හරි පබසර නැග්ගත් වගේ එතන වාහන තද බදය ලිහිල් කරන ගමන් නිර්මල එතනින් කවදාවත් නැතුව ඉගිලිලා ගියා. ඉතින් මාණික්‍යගේ විශ්මය තාමත් එයාගේ මූනේ. ඒ විතරක් නෙවෙයි ඒකට උත්තරයක් ලැබෙනකල් පබසරත් නිර්මල දිහා වචනයක් නොකියා බලන් හිටියේ.

"මේක අරන් නම් ටිකක් කල්.. හැබෙයි අතට ලැබුනේ අද"

ඉස්සරහා පාරට විතරක් ඇස් තියන් නිර්මල කියව්වේ ලා හිනාවක් එක්ක.. ඒකත් සුපුරුදු පරිදිම හරිම සාමකාමී විදිහට.