කස්තුරි සුවඳ ✓

34 වන පරිච්ඡේදය

"උබට ලැබෙන එකත් පුදුම කරුමක් කරලා තියෙන්න ඕනේ මචං එහෙනම්"

පබසර දොඩවන දේවල් අහන් නිකන් ඉන්න මනරුත් බෑ.

"ඇයි මොකෝ අපි කට කෑවොත් කල්ප විනාසේ වෙනවද?"

"අපෝ නෑ සරා උබ එක්ක ඉන්නේ කවුරු වුනත් ඉන්න එකීට ආය ඉතින් ගුලි කෑවා වගේ තමයි! එක්කෝ උබේ තාත්තාගේ patient කෙනෙක්ව හොයා ගනින් ඕක කට ගාන්න එතකොට හරි! දිගු කල් පැවැත්මට හැමෝටම හොඳයි!"

මනරු හිටියේ මූනත් ඇඹුල් කරන් ඉන්න මාණික්‍යගේ එහා මෙහා වෙලා තිබ්බ සරම හදන ගමන්. ඉතින් බෙල්ට් එක තද කරන්න නිකමට ෂර්ට් එක උඩට උස්සපු එකෙන් මාණික්‍යව ඈඹරිලා ගියේ මනරු හිතා මතාම මාණික්‍යගේ සය ඇසුරුම් පේෂි පද්දතිය උඩ ඇගිලි වලින් කිති කවපු නිසා.

"ඔය කිචිය තව ටිකක කාලයයි මාණික්‍ය.."

හුස්ම තද කරන් බලන් ඉන්න කොල්ලට මනරු ඒ කියලා එතනින් ගියේ දැන් මේක පටන් ගන්න නිසා.. ඉතින් මේ ඉවෙන්ට් එක භාරව ඉන්න කෙනා ඇවිත් කට්ටිය පෝලිමට හදද්දි මාණික්‍ය ආයෙම එතනින් පැනලා යන්න හැදුවේ නැතුව නෙවෙයි. ඒත් හෙනේටම කියලා පන්ති නායකයා එතන රැකන් ඉන්න එකෙන් මාණික්‍යගේ පැන යාමේ සිහිනය දෙවෙනි පාරටත් බොඳ වුනා.

"මාණික්‍ය වරෙන් මේ අංකේ ගහන්න.. මතක තියා ගනිම් උබ කවුද? උබ අංක 7!"

නර්සරි පන්තියේ පොඩි එකෙක්ට අංක උගන්නනවා වගේ පබසර එතන ඉඳන් මාණික්‍යට එයාගේ අංකය පාඩම් කෙරේව්වේ. කොහොම හරි ගානට වෙලාවට එතනින් අර ඉවෙන්ට් එක බාර කොල්ලත් තරගේ වෙන දේවල් කියවගෙන ගියා.

"හරි මචං ලා අහගනින් මේකේ තියෙන්නේ වට තුනයි! උබලට තියෙන්නේ පළවෙනි වටේදි නමයි පන්තියි කියන්න..පස්සේ දෙවෙනි වටේ පොඩ්ඩක් හොඳට ඇවිදලා පෙන්නපං අන්තිම වටේදි එයාලා ඔයාලට පුලුවන් ඕන දෙයක් කරන්න කියයි බං ඒකෙන් කියන්නේ උබලට එතන නිකන් හිටන් ඉන්න කියලා නෙවෙයි එක්කෝ සිංදුවක් කියපං නැත්තන් පොඩ්ඩක් ඇග හොලවලා නටපං.. එහෙම නැත්තන් උබලා උබලාට පුලුවන් දෙයක් කරපං!... එච්චරයි... "

එච්චරයි කියනවත් එක්කම මාණික්‍ය එතන පරල වෙන්න ගත්තා.

"මුකුත් කරන්න නෑ කිව්වා! මේ මොනාද ඕයි කියන්නේ මට බෑ බං මට බෑ! මට නටන්න තියා තාලෙට හූවක් කියන්නත් බෑ!!"