කස්තුරි සුවඳ ✓

85 වන පරිච්ඡේදය

ඇත්තටම.. මාණික්‍ය ගැස්සුනා.. එතනින් නැගිට්ටුනා.. හදවතත් එක්කම ඇග පුරායන සීතල.. ආත්ම ගානක් ගියත් දකින දකින වතාවට හිරිගඩු නැගිට්ටන ඒ බැල්මත් එක්ක මාණික්‍යගේ හුස්ම වැටෙන රිද්මය ස්වර ශූන්‍ය ප්‍රස්තාර තීරයක් උඩ නැවතුනා.

ඒත් කල්පයක් ගියත් ඒ බැල්ම නැහෙන්නේ මාණික්‍ය මත්තෙමදෝ.. කියන ඇස් හඩනගන හැගීම් මාණික්‍ය කියන ගිම්හානයේ හමාගෙන යන කලබලයක් නැති හුලගෙක් වගේ එයා ලගම ගැසෙන්නේ.. ඇත්තටම ඒ ලෝකෙට තියෙන්න එකම සෘතුව මාණික්‍ය වගේ.. මනරුගේ මල් පිපෙන හදවතත්, සදා හරිත හැගීමත්, කොල වැටෙන්න වැටෙන්න දලු දාන ආදරයත්, සීතලට මිදුනුත් ගිනියම් වෙන ආලයත් මාණික්‍යම කරගත්ත සදාකාලික බැදීම..

"oh.. Is that him? Manikyah?"

මාණික්‍ය ලගම හිටගෙන ඉන්න එයාගේ අයිතිකාර පාර්ශවය දිහා බලාගෙන Zaiyan ප්‍රශ්න කරේ තැතිගැන්මකින්.. හරියට මේ වගේ දෙයක් එයා බලාපොරොත්තු වුනේ නෑ වගේ..

ඉතින්.. මාණික්‍ය තත්පර ගානකට ඒ ප්‍රශ්නය මැද්දේ අසරණ වුනත් ඒ එක්කම මනරු අල්ලන් ඉන්න එයාගේ අතේ පිට අල්ල උඩ මනරුගේ මහපොට ඇගිල්ල එහා මහා යනවා තේරෙද්දි එයා එකමත් එක දවසක තනි වූනා කිව්වොත්.. මාණික්‍ය,

"He is.."

"oh.. It means I'm too late.. right.."

Zaiyan හිනාවකින් උත්තර දුන්නත් මොකෝ ඒ පෙනුමේ හැංගුනු කණගාටුව මාණික්‍ය හොඳටම දැක්කා.. ඒත් එහෙමයි කියලා එයා එතන කලබලයක් කරන්නවත් වෙන මුකුත් කරන්නවත් හැදුවේ නෑ.. ඒත් ඒ වෙනුවට,

"It's okay Manikya.. Anyway congratulations both of you.. my international crush"

"Yoh! man come on here!"

වෙලාවද මොකක්ද කියන්න දන්නේ නෑ ඒත් සුභ පැතුමත් එක්ක පබසර ඈත ඉඳන් කෑගහපු වෙලේ Zaiyan ට ඒ මොහොතෙත් පැන ගන්න පාරක් එතනම කැපුනා..

"thanks.."

ඉතින් අර හිනාව නම් තාම එහෙමයි.. මාණික්‍ය මිතුරට කරපු ස්තූතියත් එක්කම එයා හිනාවෙන් මාණික්‍යගේ උරහිසට තට්ටුවක් දාලා පබසරගේ සමාගමට එකතු වෙන්න එතනින් වෙන් වුනා තමයි.. මට ඒත්,

"හිනාවට කැමති වෙන්න තරම් ඔයා ඒ මනුස්සයට මොන විදිහටද හිනා වුනේ? ආහ්?"