මාණික්ය ඒකට ගැස්සුනෙ නෑ කියන්න බෑ. ඒ ගැස්සුනත් එයා ඒ තිගැස්ම හංගන්න හොඳ උත්සහයක් දුන්නා.
"සර්"
"ඉතින් කොහොමද ඉලන්දාරියා! මේ දවස් වල ප්රැක්ටිස් නේ?"
ඒ කතා කරේ වෙන කවුරුත් නෙවෙයි එයාලගේ පාසලේ විදුහල්පති.. තවත් විදිහකට කිව්වොත් මාණික්ය මෙච්චර වෙලා ඇස් පිය නොහෙලා බලන් හිටපු පුද්ගලයාගේ පිය පාර්ශවය.. ඉතින් මාණික්ය අත් දෙක ඉස්සරහට එකතු කරන් සංවර විදිහට හිට ගත්තා..
"ඔව් සර් Wednesday first match එක"
"හොඳයි හොඳයි provincial එක නේද තියන්නේ? කොහෙද තියෙනවා කිව්වේ? අපේ රමණිත් යනවා කිව්වා මං අහගෙන"
ගෙදරයි පාසලයි කියලා වෙනසක් නෑ වාසු කතා කරන්නේ එයාටම ගිය අනෙකා තැති ගස්සන කටහඩකින්. ඉතින් මාණික්ය ඔලුව වැනුවා. ඒ විතරක් නෙවෙයි.. දෙතුන් පාරක්ම ඇස් පිල්ලම් ගහලා බෙර පද ඇහුනත් ආයෙම මනරු දිහාවට බෙල්ල හරවන්න නෑ කියලා එක හිතින් අදිටන් කර ගත්තා.
"ඔව් සර් SSC ground එකේ.."
"ම්.. හොඳයි හොඳයි.. එහෙනම් හොඳට play කරන්න ඕනේ මාණික්ය පුතා..! ඉතින් ඒක නෙවෙයි"
ඒක නෙවෙයි කියාගෙනම වාසු හැරුනේ නැටුම් කාමරය පැත්තට. අත් දෙකත් පිටි පස්සට බැඳගෙන වාසු අඩිය තියන්න ගත්තේ එක්තරා එක් කාරණයකට කියන්න එයාගේ පෙනුමෙන්ම මාණික්ය අවදාරණය කරන් ඉවරයි.
"අපේ සුවහස්.. මාණික්යට මොනවා හරි කිවවද?"
ඒ ප්රශ්නේ අහපු ගමන් අනිත් පැත්තට මාණික්යට උත්තර දෙන්න විදිහක් නෑ. මොකද මේ ප්රශ්නේ අහන්නේ මොකක් සම්බන්ධයෙන්ද කියන්න මාණික්ය තෝර ගන්න බෑ.
"මොනවා ගැනද සර්?"
"එයා apply කරපු academy එකක් ගැන එහෙම?"
"අහ් ඔව් සර්.. ඇයි.. "
"ආ කිව්වා නම් ඒක තමයි මටත් දෑන ගන්න ඕන කරලා තිබ්බේ"
ඉතින් ලොකු වාක්ය කාන්ඩයක් මැද්දේ මාණික්ය හිර වුනා වගේ හැගීමක් ඒ වචන ටිකත් එක්ක දැනීගෙන එද්දි වාසු අඩියකින් මාණික්ය ගාවට ලං වුනා.. එතකොට ඒ මූනේ ඉරියව් වෙනස් වුනේ දැනෙන කුතුහලයට සමානුපාතව.
YOU ARE READING
කස්තුරි සුවඳ ✓
Non-FictionNon fiction BL මට පෙන්නන්න බැරි දේවල් තමයි වැඩියෙන්ම ඕනේ.