Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Asaf," diye mırıldandım. Korkuya karışık hissiyatım gitmiş rahatlama yaşamıştım resmen.. "Neden buradasın? Ya sana bir şey olsaydı? Nasıl girdin?"
Arka arkaya meraklı soruları... "Kimse görmedi," dedim mırıldanarak. "Hem sen burada dururken sence ben iyi olabilir miydim?"
"Olamazdın," dedi ellerini beline çekerek. "Kimle geldin, birisi var mı yanında?"
"Var," dediğimde kaşlarını kaldırdı. "Kim?" Dedi düz ve korkulu tonla. "Aslı ve ben geldik. Aslı hamile." Dedim kucağına otururken.
"Biliyorum," diyerek sigara yaktı. Düşüncelerini tekrar savurdu etrafa, gözleriyle. "Ne yapacağız, Emir'i?"
"Biz bir şey yapmayacağız, piyon değiliz çünkü.." Tam olarak ne dediğinin anlayamamıştım. "Piyonda ne demek?"
Düşüncelerini yarıda da kesip başka bir soru sordu. "Aslı bu zamanlarda sana hiç farklı davrandı mı?" Başımı olumlu anlamda salladım.
"Yani çok stresli ve kavgacı değildi önceden.. Ama artık onu tanıyamıyorum, Asaf."
"Sebebi var," dedi sigarasını içerken. "Sana ihanet ettiler," gözlerim bir anda büyürken kalbim hızla çarptı.
"Ne diyorsun Asaf? Aslı bana yapmaz öyle şey, yapamaz. Biz bir aileyiz."
"Senin ailen benim güzelim, sadece ben. Bak bu kara gözlere: sadece sana yanıyor, sana tutsak," Başımı olumsuz anlamda salarken derin nefes almaya çalıştım.
"Yapamaz.." Dedim gözlerim dolarken. "Ne yaptı da, bana ihanet etti?"
"Seni yem olarak getirdi. Evet hamile, dört haftalık, benimde Sefa'ya acımamı bekledi, ama bende acıma duygusu yok Bade," Ona hak veriyordum, çünkü benim için bu duyguyu en dibe bırakmıştı.
"Yem olarak?" Dedim düşününce. "Beni tan olarak nasıl yem yapacaktı?" Bu düşünceye hızlıca inanmam bile trajedi komikti!
"Seni, buraya getirdi çünkü, benim seni korumamı beklediler." Olması gereken şeyi beklemişlerdi.. Tekrar devam etmesi için başımı oynattım.
"Tek sana ihanet eden kişi Aslı, değil. Sefa'da." Ayağa kalkarak masada ki suyu aldım ve hızlıca diktim. İçimden yanan ateşi bile söndürmedi su.
"Niye, neden yaptı bunu?" Asaf büyük bedeniyle kalkarken gözlerim için su doldu.
"Sevişirken Emir yakalamış bunları. Tabi ki fotoğraf çekip babasına atmakla tehdit etmiş." Kaşlarım kalkarken, bunun nasıl olabileceğini düşündüm.
"Emir," dedi gözleri yeri bulurken. Ben neyin içine düşmüştüm böyle? Çıkmaz sokak içerisinde duran tek ağaç gibi hissediyordum.
"O ne yaptı?" Sevmiyordum ama ona kötü bir şey olmasını da istemezdim.
