PASILYO (sunki au)

Chapter 33

Chapter 33 (Welcome)

As the days passed by, the special day has come. It's not that special as you imagined, but I really wanted to treat this day as special as I could.

I packed my things around 5am. Tinulungan ako ni Tita Ninang at Moira sa pag-aayos. Bumili rin ako ng snacks sa malapit na mini store dyan, para may pagkain ako sa byahe. Pagkatapak ko pa lang sa samento ng Manila, the cold breeze embrace me. Naglakad ako hanggang sa mapadpad ako sa bus stop. I smiled at myself, as I remembered the day that my cruel story had started..

It's in the bus stop.

I missed everything... I missed how I screamed in joy when I'm seeing bus, how I rode the bus everyday, how my clothes always ended up being smoked by the smoke of any vehicle. And that day is actually a valentine's day....

I felt my heart pumps up when I saw a bus which stop infront of me. Nang magbukas yon ay sumakay na ako, I put my card on the monitor para magbayad. Sumakay ako sa pahuling linya nang upuan sa may bintana. Binuksan ko iyon at mas lalo ko pang dinama ang hangin.

Joke, usok talaga naaamoy ko.

Unlike sa province na fresh na fresh talaga ang air. Pero dahil City person ako, the air here in Manila is so different from me.

Bumaba ako sa bus sa tapat ng bahay. Yeah, I'm really back. Sobrang bilis lang nang panahon, umalis ako dito. Pero bumalik na ulit ako. Akala ko pa naman di na ko makakabalik, talagang super big opportunity lang talaga ang makapasok sa isang restaurant. Hindi ko na tinanggihan dahil malaki laki ang kikitain ko rito.

Pumasok ako sa bahay at namangha sa linis non. Nangunot pa ang noo ko dahil iba ang mga gamit at mukha itong bago. Naaalala kong iba ang TV namin noon, pero ngayon flat screen na sya. Ano to? Di ko naman pinaupahan ang bahay.

Dali dali akong nag text sa gc namin dahil, alam kong ang mga kaibigan ko lang din ang mayroong susi nitong bahay.

The KH squad😍😜😓💗

Me: Hoy, bakit mga bago ang
mga gamit dito sa bahay.
Don't tell me, pinaupahan
nyo to?!

Rey: Huy Seven, nakabalik
kana pala... di ka naman nag
sasabi hehe😁😁😁

Ques: Welcome back Seven!!
namiss namin ang pagiging
epal mo.😍

Austin: Let's go nomi mamaya!!
I'm so excited haha....😃😃😃

And then, lalo pa kong nawirduhan sa kanila nang mag seen lang si Dos at nag react lang ng "haha" sa mga chat nila. Napailing na lang ako, bahala na, halata namang iniiba nila ang topic.

Nag shower na ako bandang alas tres, may usapan pang iinom kaya pupunta ako pero hindi makiki-inom. Bukas na ang simula ko sa trabaho at hindi ako pwedeng pumasok nang may hangover. Hindi naman ako maka hindi sa kanila dahil miss ko na rin sila and I'm willing to give my time right now to them. I wore black hoodie, and a black jogging pants with a watch and sneakers. Hindi na ko nagdala ng backpack since malapit lang naman ang bahay sa BGC.

Sa Xylo ang usapan naming puntahan, dahil inaayos pa daw ang bar ni Rey. Nilakad ko na ang papunta roon, pagpasok ko pa lamang ay napatakip ako sa tenga dahil sa sobrang lakas ng music. Marami na ring mga tao dahil mag-gagabi na rin. My eyes glistened nang matanaw si Austin at Ques, nandoon na agad sila. I quickly gave them a hug.

"I missed you so much" Austin muttured while hugging me.

Sunod kong yinakap si Ques "Hmm, I'm really proud of you" aniya.