PASILYO (sunki au)

Chapter 37

W/N: Yuh I'm so sorry for the late late late update. Xmas break na kaya nagbabalik na naman ako😎😍😘😍🤟🤟 charot ang jeje! Anyway, enjoy reading : ^

Chapter 37 (Eros POV)

"Tara na?"

I bit my lower lip when I heard his voice beside me. Nag aayos na kami ng gamit, kakadismiss lang ng klase. Lumingon ako kay Seven na hawak hawak ang dalawang strap ng bag nya at mukhang bagot na kakahintay sakin. I shuffle his hair at inakbayan sya para sabay na kaming makauwi.

"Eros! A-Ah, m-may sasabihin daw yung kaibigan ko sayo" two girls approached us pagkalabas namin sa room.

My forehead creased, confuse why they want to talk to me. But my eyes darted at the other girl hand, holding a pink envelope. Probably a love letter. I sighed, and looked at Seven who's innocently looking at the girls.

I cleared my throat "Uhh, nagmamadali na kaming umalis. Sorry."

Ganoon ang serye palagi sa school. I don't know, they always approaching me and sending me some love letters, bears, plushies, and chocolates. Madaming nagbibigay, halos taon taon, pero hindi ko man lang naranasan makatanggap ng ganoon sa taong gusto ko. And that is the most annoying part.

"Bakit mo naman hindi pinakinggan yung sasabihin nung mga babae! kawawa naman, mukhang type ka pa namn ata." Seven shook his head, disappointed at me.

I laughed in sarcastic tone "Manhid."

"Huh?"

"Nothing"

Manhid ba talaga sya o sadyang hindi nya lang nakikita ang nararamdaman ko para sa kanya?

"Birthday ni Seven, next week? Huy! Pagkakataon mo nang umamin Bro!" Rey muttured with his excited tone of voice.

Napasapo ako sa noo ko, bago takpan ang bibig nya. We're here in cafeteria and he's so loud! Parang kami lang dalawa ang tao rito!

Nagpaikot ikot sa isipan ko ang sinabi ni Rey, hindi tuloy ako mapakali noong dumating na ang birthday ni Seven. I was thinking If kaya ko ba or not. Should I confess my feelings or what? Masyado pa sigurong maaga? But what if hindi nya naman pala ako gusto? Uhh I don't care, mahalaga masasabi ko sa kanya na gusto ko sya.

I attended his mini birthday party na inihanda ni Tita. I saw Seven with his genuine smile that day. Natakot ako bigla na baka isang sabi ko lang ay masira ang araw nya. Umurong ang dila ko, pero Crap! Napansin nya na hindi ako kumikibo.

"Okay ka lang ba? Anong problema?" He asked worriedly.

I cleared my throat "Nothing, I'm fine."

"Ano nga? Kanina ka pa tahimik, kinakabahan na ko sayo."

"Seven.." nanghihina kong tawag.

Lumamlam ang tingin nya sakin "Hmm?"

Humugot ako ng hangin at bumuntong hininga "W-What if..."

"What if ano?"

"I've fallen" pigil hiningang sagot ko.

I saw how his forehead creased, confuse by what I've said. Parang gusto kong bawiin at sabihing joke lang! Pero hindi bumuka ang bibig ko para doon. I knew that, yeah, wala na akong kawala.

His reaction that day was priceless. Ako ang unang nagkagusto sa kanya. Kinder pa nga lang yata kami ay alam ko nang sya ang nakatakda para sakin. Kaya noong umamin ako ay, syempre, he didn't believe it. So, I took the risk. Araw-araw akong nanliligaw to prove that my feelings for him is real. Highschool pa lang kami non, nang sinimulan ko syang ligawan.