" අයේෂ් අයියේ " දෙන්නම ඉස්සරහට තිබ්බ අඩියට පස්සට ගත්තෙ එකපාරට එයාල ඉස්සරහට කඩන් පැන්න අමුත්තා නිසා..නෑ..අමුත්තෙක් මත් නෙවේ හරියටම කිව්වොත් අමුත්තියක්
"අම්මට සිරි .." යේශ් ගෙ කටින් එක පාරට එලියට පැන්නා..
" එහෙනම් මචන් මන් ගිහින් එන්නම් " යේශ් අයේෂ්ගෙ පිටටත් තට්ටුවක් දාලා එතනින් මාරු උනේ අයේෂ්ගෙ ඇස් වල ලියවිලා තිබුන 'අඩො වයි බන් ' අසරණ බැල්මටත් පයින් ගහලා...
"කොහොමද අයියේ " තමන්ව දන්නෙ අදුනන්නෙ නැති මනුස්සයෙක් ගානට තනිකරලා යන යාලුවා පස්සෙ ඇස් අරන් ගියපු අයේෂ් ආයෙමත් අමුත්තිය දිහාවට ඇස් ගෙනාවෙ ඒ ප්‍රශ්නෙත් එක්ක
" හොදයි " තමන්ගෙම වයසෙ ඉදගෙන තමන්ට අයියා කියන කෙල්ල දිහාවට ඕනාවට එපාවට බැල්මක් දීලා තනි වචනයෙන් උත්තර දුන්න අයේෂ් මනුස්ස කමටවත් ඔයාට කොහොමද කියලා පෙරලා නෑසුවෙ ඒ සංවාදෙ එහෙම වත් දුර දිග ගෙනියන්න තිබ්බ අකමැත්තට..
"ම්ම්...මාත් හොදින් " හැබැයි යේශ් ගෙ අමුත්තිය නම් වැඩේ අතාරින පාටක් තිබ්බෙ නෑ..
"ආ .. ඒක නෙවේ ..සුමුදු අක්කි ට නම් අලුත් යාලුවෙක් හම්බෙලා නේද " එතන තිබුනෙ සුහද ආමන්ත්‍රණයක් උනත් ඒ ඇස් වල ඕනාවටත් වඩා ඊරිසියාව වාන් දැම්මා...
" මොකද්ද " මෙච්චර වෙලාම ලොක් වෙලා තිබ්බ අයේෂ් ගෙ කට අමුත්තිය ඇර ගත්තා..
" ඇයි අයියා දන්නෙ නැද්ද "
"වටෙ යන්නෙ නැතුව කියන්න තියෙන දෙයක් කියනවා අනීශා "
අනීශගෙ කට කොනේ ඇදුනේ සරදම් හිනාවක්
" මන් හිතුවේ අර අලුතෙන් ස්කෝලෙට ආපු අයියා අයේෂ් අයියගෙත් යාලුවෙක් කියලා ...ඔහ් මාව එක්ක යන්න ඇවිත් මන් එහෙනම් ගිහින් එන්නම් කො ...සුමුදු අක්කි වත් මතක් කරා කියන්න ..."
අයේෂ්ගෙ ලේ කෝප කරලා සුහද හිනාවකුත් දීලා අනීශා යන්න ගියා...
යේශ් දැන් ඉන්නෙ දෙලොවක් අතරෙ අතරමන් වෙලා..එක පැත්තකින් අනීශා කියපු දේවල් අනිත් පැත්තෙන් සුමුදු එහෙම දෙයක් කරයිද
