උරුමක්කාරයා

85

වාසනාවක් ද අවාසනාවක් ද කියන්න දන්නෙ නෑ .. ඒත් ස්කෝලෙ ගිය පලවෙනි දවසට පස්සෙ දවසෙම  පෝය නිවාඩුවක් වැටිලා තිබුනා ..

මුලු වලව්වටම අද ඉතුරු වෙලා උන්නෙ මමත් මගෙ තුරුලේ ඉන්න එකත් විතරක්වෙනකොට , අද වැඩ කරන මිනිස්සුන්ට පවා නිවාඩු ලැබිලා තිබුනා ..

කුස්සි අම්මා විතරක් තුන් වේලට ඇවිල්ලා උයලා යන්නේ උන්දැගේ ගේ ත් තිබුනේ අපේ වත්තට එහා වත්ත මායිමේ නිසා .

ඊයේ පටන් ගත්ත මහා වැස්ස තාම ඉවරයක් නැති කොට මම ඇහැරිලා උන්නත් මගේ ආදරවන්තයා තාමත් සුව නින්දක ගිලිලා උන්නා ..

සිතලයි ..

ඒත් ඒ සීතල මකන්න අපි දෙන්නට අපි දෙන්නගෙ ඇගෙන් කාන්දු වෙන උනුහුම ප්‍රමානවත් වෙනකොට බෝධි තව තව මගෙඅත් අස්සට ගුලි උනා ..

ගමේ වෙද රාලගේ පුතා වෙච්ච පබෝද මට බෝධි වෙනකොට මම උගෙ සුදු ගෝනා උනා ..

අපේ ආදරේට අවුරුදු පහක් .. අවුරුදු පහක් කියන්නෙ අපි ස්කෝලෙ ගියෙ පවා එකට .. මම පාඩුවේ පැත්තකට වෙලා ඉන්නකොට අනිත් ලමයි හිතාගෙන උන්නේ , දැන් මේ මගෙ පපුව අස්සෙ ගුලි වෙලා ඉන්න එකත් ඇතුලුව හිතාගෙන උන්නේ ඒ මගේ වලව් මාන්නෙ කියලා ..

හැමෝම මට පට පැදලා තිබුනේ සුදු ගෝනා කියන නම කියන්න උන් මගෙ මුනටම නොකිව්වත් මම දැනගෙන හිටියා .. මේකා නම් හැබැයි ඔය නම ඒ කාලෙත් මගෙ මූණටම කියලා පැටලෙන්නමයි හැදුවේ ..

ඒකට හේතුව අපි මේ ඉන්න වලව්ව .. ඒක මීට අවුරුදු විසි හයකට කලි න් ඒ කියන්නෙ අම්මට මාව හම්බේන්න ඉන්නකොට මහ වලව්වට , අප්පච්චි සූදු ගොනෙක් තෑගි දිපු සතුටටලු රාජසිංහ හාමුදුරුවෝ මේ වලව්ව තෑගි දීලා තියෙන්නෙ .

මහ වලව්වෙ , රාජසිංහ හාමුදුරුවෝ කියන්නෙ රජ පෙලපතෙන් පැවත එන්නෙක් .. තාමත් මිනිස්සු හරියට ගරු බුහුමන් කරනවා ..

ඉතින් කොහොම හරි .. අපේ අම්මලා නම් කියන්නෙ මගෙ වාසනාව නිසාලු මේ වලව්ව හම්බ වුනේ .

ඒ උනාට ඉතින් තව තව කතාත් තියනවා .. මිනිස්සු හදා ගත්ත කතා ..

ඒවා ඉතින් එක කනකින් අහලා අනික් කනෙන් පිට කරනවා ඇර අපිට පුලුවනෑ මිනිස්සුන්ගෙ කටවල් වහන්න ..