YAZ ŞARKISI

8. Bölüm

Nazlının ağzından

Şu ana kadar 6 tane eve bakmıştık. Ama ne
yazıkki hala kendimize göre bir şey bulamamıştık. Öğlen olmuştu ve biz hala ev arıyorduk.

Tolga: Bu kadar yeter. Bulamıyorsunuz işte. Gelin bizde kalın sonra yine bakarsınız. Hava çok sıcak zaten.

Tolganın bıkkın sesini duyduğumuzda Duru ona doğru döndü.

Duru: ya sen niye her şeye karışıyorsun ya? Sabahtan beri bi susmadın. Gelmicez sizin evinize. Unutun bunu artık. Dayanamadıysanız gidin evinize. Bizimle durmak zorunda değilsiniz. Yürü Nazlı.

Duru benim kolumdan çekiştirerek yürütmeye başladı. Arkamızda duyduğum Erdemin sesi ile nedenini bilmediğim bir şekilde tebessüm ettim.

Erdem: Hayır, gitmiyoruz. Buraya kadar geldik devam edebiliriz. Yürü Tolga.

Koşarak yanımıza geldiklerinde yürümeye devam ettik.

2 saat sonra

Duru: offf bulamıyoruz işte, otele gidelim Nazlı. Dayanamicam. Ayaklarımı hissetmiyorum.

Nazlı: Son kez şuraya da bakalım olmazsa otele gideriz. Hadi gelin.

Dedim ve hep beraber bir apartmana girdik. Bu apartman 8 katlıydı ve 5. Katı kiralıktı. Asansör ile 5. Kata çıktık. Kapıdaki ilanda ev sahibinin numarası yazıyordu. Hemen numarayı aradım ve 15 dakika sonra ev sahibi geldi.

Ev sahibi: merhaba, eve bakmak isteyenler siz misiniz?

Nazlı: Evet, bakabilir miyiz?

Ev sahibi: Tabiki, buyrun.

Ev sahibi kapıyı açtığında hepimiz içeri girdik. Bu ev 3+1'di ve eşyalıydı. Duru ile evin her yerine baktıktan sonra bir karar aldık. Bu ev tam istediğimiz gibiydi!

Gülerek Duruya baktım.

Nazlı: Duru şuna baksana! Tam istediğimiz gibi.

Duru: Evet! Çok güzel.

Ev sahibine döndüm ve konuştum.

Nazlı: peki kirası kaç para?

Ev sahibi: 5.000 tl

Hemen Durunun kulağına fısıldadım.

Nazlı: Duru duydun mu? 5.000 tl dedi. Şu ana kadar baktıklarımızdan en ucuzu bu.

Duru: Evet! Her şeyi tam istediğimiz gibi.

Ev sahibi: Eee tutuyor musunuz evi?

Duru ile Ev sahibine döndük ve aynanda konuştuk.

Duru: Tutuyoruz!

Nazlı: Tutuyoruz!