15. Bölüm

54 5 0
                                    

Durunun ağzından

Tolga ile masayı toplamıştık ve şu anda salonda öylece oturuyorduk. Hafifçe başımı Tolgaya çevirdiğimde başını eline yaslamış bana baktığını gördüm.

Duru: Niye bana bakıyorsun?

Tolga: Evde bir tek ikimiz varız, kime bakayım.

Önüme geri döndüm ve konuştum.

Duru: Bizimkilerde ektiler bizi bildiğin.

Tolga: Aynen.

Duru: Erdem Nazlı için nasıl endişelendi ama. Alt tarafı eli yandı. Her evde olan bişey.

Tolga: Evet.

Duru: Bence Erdem Nazlıdan hoşlanıyor. Ne bileyim, ona çok yakın davranıyor. Arkadaşça değil sanki.

Tolga: Doğru.

Duru: Aaaa! Tolga! Senle de konuşulmuyor! Şurda canım sıkıldığı için senle konuşmaya çalışıyorum, sen bana kısa kısa cevaplar veriyosun!

Kollarımı birleştirip arkama yaslandım.

Tolga: Tamam, sakin. Canın sıkıldıysa dışarı çıkalım istersen?

Çok sıkılmıştım, hava almak iyi gelebilirdi.  Tolgaya döndüm ve konuştum.

Duru: Çıkalım.

Tolga bana imalı imalı bakarak konuştu.

Tolga: Çıkalım mı? Beni bu kadar istediğini bilmiyordum.

Tolgaya sinirli sinirli bakarak

Duru: O anlamda demediğimi sende gayet iyi biliyosun!!

Dedim ve koltuktan hızla kalkıp odama doğru gidiyordum ki birden kolumu tutup beni kendine sertçe çekti. Saçlarım yüzüne çarptığında derin bir nefes aldı ve konuştu.

Tolga: Niye her şeye alınıyorsun?

Duru: Niye çapkınlık yapıyosun?

Tolga: Çapkınlık mı yapıyorum?

Duru: Evet!

Tolga beni iyice kendine çektiğinde bu yakınlığımızdan dolayı sertçe yutkundum.

Tolga: Söylesene nasıl çapkınlık yapıyormuşum?

Duru: B-Böyle

Tolga yüzüme doğru biraz daha eğilip konuştuğunda nefesi dudaklarıma çarpıyordu.

Tolga: Nasıl?

Daha fazla dayanamayıp birden kendimi geri çektim ve onun kollarından kurtuldum.

Duru: Ne yaptığını sanıyosun sen?

Tolga gülerek duvara yaslandığında onu anlayamıyordum. Ne yapmaya çalışıyordu?

Tolga: ne yapıyomuşum?

Duru: sen iyi misin? Ateşin filan mı var senin?

Tolga: Bakmak istermisin? Belki vardır.

Duru: saçma saçma konuşma! Şimdi vazgeçicem dışarı çıkmaktan bak.

Tolga: Tamam, tamam. Hadi ne yapıyosan yap da çıkalım.

Hemen odama gidip kapıyı kapattım ve yatağa oturup nefesimi düzene sokmaya çalıştım. Kalbim yerinden çıkacakmış gibi atıyordu.
Derin derin nefes aldığımda biraz sakinleşmiştim. O anı unutamayacaktım...

YAZ ŞARKISIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin