YAZ ŞARKISI

44. Bölüm

Nazlının ağzından

Uyanmıştım. Hemşire kontrolleri yapıp odadan çıktı. Neler olmuştu öyle? Her şey film şeridi gibi geçiyordu gözümün önünden. Ben bunları düşünürken odanın kapısı açıldı. İçeriye yavaşça giren Erdemi gördüğüm de gözlerim doldu. Her yerinde benim kan lekelerim vardı. Saçı başı dağılmış, dolu gözlerle bana bakıyordu.

Erdem: Nazlı...

Nazlı: Erdem...

Erdem koşarak yanıma geldi ve hemen beni öpmeye başladı. Yüzümün her köşesini öpmüştü. Yanındaki koltuğa oturup saçlarımı okşadı.

Erdem: Allahım şükürler olsun...

Bi elimi kaldırıp Erdemin yanağına götürdüm.

Erdem: Kim yaptı bunu sana Nazlı?

Elimi indirdiğimde o an gözümün önünden geçti.

Nazlı: Berkay...

Erdem derin derin nefesler almaya başlamıştı.

Erdem: Or#### Ço####!!

Erdem sert bi küfür savurduğunda birden ayağa kalkıp hızla odadan çıktı.

Nazlı: Erdem nereye gidiyosun!

Erdem çıktıktan on saniye sonra kapı tekrar açıldı. Bu sefer gelen Duruydu.

Duru: Nazlı...

Beni görünce birden ağlamaya başladı. Ağlayarak yanıma koştu ve bana sıkıca sarıldı. Bende ona sarıldığımda ikimizde hüngür hüngür ağlıyorduk. Biraz öyle kaldıktan sonra Ayrıldık. Duru koltuğa oturup elimi tuttu.

Duru: Ölüceksin sandım! Sende beni bırakıcaksın sandım!

Nazlı: Asla! Asla bırakmicam seni! Serpil teyzeyle Mehmet amcaya söz verdim...Hep yanında olucam...

Duru: Annemle babamdan sonra senide kaybediceğimi düşününce...

Nazlı: Şşşş! Kaybetmedin bak...Ben hala burdayım...Yanındayım...Ve her zaman olmaya devam edicem...

Duru göz yaşlarını silerken konuştum.

Nazlı: Erdem nereye gitti?

Duru: Bilmiyorum ama çok sinirli gözüküyodu. Tolgayla çıktılar hastaneden.

Nazlı: Tolga mı?

Duru: Ahh doğru! Senin haberin yok tabi. Dün siz Erdemle dışarı çıktığınızda bende sıkılıp Bara gittim. Tolgayla orda karşılaştık. Sahnede şarkı söylüyordu...

Nazlı: Şarkı mı söylüyodu?

Duru: Evet. Ya of Nazlı boşver ben sana sonra anlatırım, uzun hikaye.

Gülümsedim.

Nazlı: Peki.

Duru arkasına yaslanıp kollarını birleştirdi.

Duru: Of gece gece neyin peşindeler ya?

Nazlı: Kesin Berkayı bulmaya gittiler.

Duru: Ne! Bunu sana o pislik mi yaptı!

Hiç bişey söyleyemedim sadece başımı salladım.

Duru: Allahım çıldırıcam ya! Ne istiyo bizden anlamıyorum ki ben! Ha gerçi anlamama gerek yok onun derdi belli! Sapık köpek!!

Duru telefonu eline alıp saate baktı.

Duru: Neyse güzelim, sen biraz dinlen. Ben odanın önünde olucam.

Nazlı: Tamam.

Duru odadan çıktığında biraz dinlenmek için gözlerimi kapattım.

Durunun ağzından

Gece Yarısı

Duru: Nazlı!

Birden sıçrayarak uyandım.

Tolga: Şşş, Sakin ol. Sadece bi kabus gördün.

Duru: Tolga? Siz ne zaman geldiniz?

Tolga: Bi yarım saat önce filan.

Duru: Bu saate kadar ne yaptınız?

Tolga: Berkayın peşindeydik.

Duru: Ee? Ne oldu peki?

Tolga: Merak etme, her şey yolunda. Karakolda şu an kendisi.

Duru: Ne! Ciddi misin!

Tolga: Evet

O kadar rahatlamıştım ki mutluluktan Tolgaya sarıldım. Geri çekildiğimde aklıma bi soru takıldı.

Duru: İyi de nasıl buldunuz?

Tolga: Boşver, orasıda bizde kalsın.

Duru: Erdem Nerde?

Tolga: Nazlının yanında. Hadi sen uyu. Sabah doktorla konuşuruz.

Tolga beni kendine çekti ve başımı göğsüne dayadı. Gözlerimi kapattığımda uyumam o kadar da zor olmamıştı.