YAZ ŞARKISI

46. Bölümü

Durunun ağzından

Sabah gözlerimi açtığımda yanıma baktım. Nazlı hala uyuyordu. Yavaşça yataktan kalkıp elimi yüzümü yıkadım ve üstümü değiştirdim.
Odadan çıkıp aşağı indiğimde Tolganın koltukta kıvrılmış uyuduğunu gördüm. Mutfağa baktığımda Erdem kahvaltı hazırlıyordu. Erdemin yanına gittiğimde konuştum.

Duru: Yardım lazım mı?

Erdem: Aa, Duru kalktın mı? Günaydın.

Duru: Günaydın.

Erdem: Nazlı uyanmadı mı?

Duru: Yok. Uyuyor hala. Uyandırmadım.

Erdem: Ama pansuman saati geliyor. Ben bir gidiyimde uyandırayım. Kahvaltı hazır zaten.

Erdem ellerini yıkadıktan sonra havluyla kurulayıp yukarı çıktı. Bende tam masaya oturacakken gözüme Tolga çarptı. Masadan ayrılıp Tolganın yanına gittim ve koltuğun kenarına oturdum. Gece çok yorulmuş olmalıydı. Zaten uykusuzdu. 

Hafifçe eğilip yanağından öptüm.

Duru: Tolga.

Tolga gözlerini açmadan mırıldandı.

Tolga: Hm

Duru: Hadi kalk kahvaltı yapıcaz.

Tolga yavaşça gözlerini açtığında koltuktan doğruldu.

Tolga: Ben bi elimi yüzümü yıkıyayım da kendime geliyim. Hadi sen geç masaya.

Duru: Tamam.

Tolga lavaboya gittiğinde bende masaya gittim. O sırada Erdem ve Nazlı geldi yukardan.

Duru: Günaydııınn

Nazlı: Günaydınn

Erdem Nazlıyı oturttuğunda kendiside onun yanına geçti.

Erdem: Hadi Nazlı kahvaltını yap güzelce sonra pansumanını yapıcam.

Nazlı: Emredersin anne!

Nazlı gözlerini devirerek sinirle çatalını salatalığa saplayıp ağzına götürdü. O sırada arkadan Tolganın sesini duydum.

Tolga: Günaydın herkese.

Nazlı: Günaydın Tolga.

Erdem: Günaydın kardeşim, gel otur.

Tolga yanımdaki sandalyeye oturduğunda devam etti.

Tolga: Yaran nasıl Nazlı? İyimisin?

Nazlı: İyiyim Tolga, Teşekkür ederim. Tabii Erdem şöyle davranmasa daha iyi olucam!

Erdem: Ben naptım ki şimdi ya!

Nazlı: Hiç bişey yapmadın Erdem! Hiç bişey yapmıyosun merak etme!

Tolgayla birbirimize bakıp güldüğümüzde kahvaltımızı yapmaya başladık. Kahvaltımızı yaptıktan sonra Erdem Nazlının pansumanını yaptı ve daha sonra salona geçip sohbet etmeye başladık.