İki genç kız atıldıkları okuldan sonra istanbula gider ve yeni bir okula aynı zamanda da yeni bir hayata başlarlar. Fakat istanbulda onları bekleyen çok şey vardır...Hayatlarını değiştiren iki genç adam da buna dahil...
Erdem ve Tolga bize did dik bakarken çok gerilmiştim. Ne diyecektik şimdi?
Tolga: Evet, Duru? Seni dinliyorum. Hatta Sizi dinliyoRUZ. Dimi Kanka?
Erdem: Evet, Kanka. Dinliyoruz. Neden sevgilimizmiş gibi davrandınız?
Duru ile birbirimize baktığımızda kaçamayacağımızı anladım. Hemen konuştum.
Nazlı: Eeee
Erdem: Eeee ne?
Duru: Sizin hayatınızı kurtarmak için yaptık!
Erdem ve Tolga birden Duruya bakıp aynanda
Erdem: Ne?
Tolga: Ne?
Dediklerinde Durunun ne cevap vericeğini çok merak ediyordum açıkçası.
Duru: Evet, doğru duydunuz. Hayatınızı kurtarmak için sevgilinizmiş gibi davranmak zorundaydık.
Tolga: Neden? Hayatımızı kurtarmanız gereken bir şey mi vardı ki?
Tolga böyle konuştukça Durunun gözleri alev alıyordu. O kızlardan bahsetmesini hiç sevmemişti galiba. Ne galibası, Tolga biraz daha onlar hakkında konuşursa gidip kızların saçını başını yokucaktı!
Duru sakinliğini korumaya çalışarak konuştu.
Duru: 1. O kızlar size yürüyorlardı, Hatta Koşuyorlardı! Neyse, 2. Eğer biz sevgilinizmiş gibi davranmasaydık size yılışıcaklardı. Sevgili olmak istiyeceklerdi! Onun için hayatınızı kurtardık.
Tolga: Hayatımızı kurtardınız? Öylemi?
Nazlı: Öyle.
Duru: Öyle.
Tolga: Keşke kurtarmasaydınız. Belkide şu an sevgililerimiz olurlardı.
Duru: Ne! Ne sevgilisi ya! Hayatını kurtardım diyorum! Hem kızlar çok çirkindi bi kere!
Tolga: Ben mi dedim sana hayatımı kurtar diye, kurtarmasaydın. Ayrıca kızlar gayet güzeldi. Dimi Erdem?
Erdem önce Bana sonra Tolgaya baktı.
Erdem: Hıhı
Erdemin cevabı ile gözlerimi irice açtım.
Nazlı: yaaa, öylemi? Çok güzeldi demek. O zaman gidin onlarla sevgili olun! Size iyilik yapanda kabahat!
Masadan kalktım ve çantamıda alıp çıkışa hızlı hızlı yürümeye başladım. Duruda koşarak peşimden geldiğinde bir taksiye bindik. Camdan baktığımda peşimizden gelmemişlerdi. Gerçekten o kızlarla sevgili olmayı düşünüyorlardı herhalde!
Eve geldiğimizde hemen eve girdik ve çantalarımızı koltuğa fırlatıp oturduk.
Duru: Ya bunlar kendilerini ne sanıyor ya! Neymiş belki sevgili olurlarmış!
Nazlı: Neymiş çok güzellermiş de biz kaçırmışız kızları! Başlarım onun kızlarına!
Duru: Keşke Kızlar gitmeden gebertseydim onları! O sarı yellozun neden bacaklarını kırmadan gönderdim ki!
Nazlı: Onu o siyah saçlarıyla boğsaydım keşke!
Duru: Resmen Bütün çıplak bacağını Tolgaya göstermeye çalışıyordu ya!
Nazlı: Kahve gözlerini bir saniye ayırmadı Erdemden! Karabasan!
Duru: Sarı çiyan! Yeşil gözleriyle Tolganın içine girdi resmen!
Biraz sakinleştikten sonra birden durdum.
Nazlı: Duru?
Duru: Hı?
Duruya baktığımda şaşkın şaşkın konuştum.
Nazlı: Duru, biz ne yapıyoruz? Kendimizden keçtik resmen.
Duru: çok sinirlendik ondandır. Ondandır yani dimi? Öbürü olamaz, dimi?
Nazlı: yok ya, olamaz. Sinirdendir.
Duru: sinirden, sinirden. Öbürü mümkün değil zaten.
Nazlı: yani
Duru: Neyse yatalım artık çok yoruldum bugün.
Nazlı: Aynen bende. Hadi iyi geceler.
Duru: sanada...
(Durunun pijaması)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Nazlının pijaması)
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
