Nazlının ağzından
Erdem ile şöminenin başında otururken birden anahtar sesleri geldi. Büyük ihtimalle Duruydu. İnşallah Tolga ile konuşmuştur...
Kapı açıldığında Durunun gayet mutlu sesini duydum.
Duru: Biz geldik!
Biz geldik? Tolgayla mı geldi?
Erdem: Hoş geldiniz. Salondayız gelin.
Salona Duru ve Tolga girdiğinde ikiside karşımızdaki koltuklara oturdular. Sürekli birbirlerine bakıp bir şeye karar vermeye çalışıyor gibilerdi. Erdeme baktığımda bana Duruları göstererek çaktırmadan sadece dudaklarını oynattı.
Erdem: Söyleyelim...
Çok heyecanlanmıştım. Acaba ne tepki vereceklerdi. En sonunda kendimi toparlayıp başımı olumlu anlamda salladım. Duruya döndüm ve konuştum.
Nazlı: Size söylememiz gereken bir şey var
Duru Tolgaya bakıp konuştu.
Duru: Bizimde.
Nazlı: ilk siz söyleyin.
Duru: Hayır siz söyleyin.
Nazlı: Ya söyleyin işte.
Duru: Hayır. O zaman aynanda söyleyelim.
Nazlı: Tamam
Duru: 1...2....
Birazdan kalbim yerinden çıkacaktı!
Duru: 3!
Nazlı: Biz Erdemle çıkıyoruz!
Duru: Biz Tolgayla çıkıyoruz!
Aynanda söylediğimiz şeye yine aynanda cevap verdik.
Duru: Ne?
Nazlı: Ne?
Duru: Ciddimisin?
Nazlı: Evettt! Asıl sen ciddimisin?
Duru: Galiba...Evettt!
Hemen Durunun yanına gidip ona sıkıca sarıldığımda Erdemin sesini duydum.
Erdem: Ooo kardeşim! Hayırlı olsun!
Tolga: Sanada kardeşim! Tebrikler!
Erdemle Tolgada sarıldıklarında Duruya bakıp konuştum.
Nazlı: Tebrik ederim.
Duru: Teşekkürler. Sizede tebrikler.
Nazlı: sağol.
Erdem: Bunu kutlasak mı ne yapsak?
Tolga: Bencede kutlamalıyız.
Nazlı: Ne gerek var ki, niye kutluyoruz?
Erdem bana yaklaşıp elimi nazikçe tuttu ve öptü.
Erdem: Çünkü bugün dünyanın en güzel kızına sahip oldum...
Tolga: Bende...
Erdem: O yüzden bunu bir yemeğe giderek kutlayabiliriz! Olur mu Leydiler?
Duruya baktığımda başını onaylarcasına hafifçe salladı. Erdeme döndüğümde konuştum.
Nazlı: Olurrrr!
Duru: Bize uyar
Erdem: Tamam o zaman. Yarın akşam hep birlikte yemeğe çıkalım.
Tolga: süper, ben okeyim
Duru: Bende
Tam cevap vericektim ki aklıma telefonuma gelen mesaj geldi. Yarın okul vardı!
Nazlı: Yarın okul var!
Duru: Ne! Ben onu tamamen unutmuşum ya!
Erdem: Aaa doğru. O zaman yarın okuldan çıkınca gideriz.
Nazlı: olur
Duru: okey
Tolga: Tamam.
Erdem: o zaman yatalım artık. Yarın erken kalkıcağız. Sabah benim arabayla gideriz.
Nazlı: Tamam, hadi size iyi geceler.
Erdem: Eee bir şeyi unutmuyor musun Nazlı?
Nazlı: Neyi?
Erdem yanağını bana gösterip konuştu.
Erdem: iyi geceler öpücüğü.
Tolga: Aynen.
Duruyla birbirimize bakıp güldüğümüzde ben Erdeme Duruda Tolgaya doğru yürüdü. Erdemin yanağına yaklaşıp nazikçe öptüğümde kulağına fısıldadım.
Nazlı: iyi geceler...
Erdem: sanada...
Erdemle gözlerimizi birbirimizden ayıramıyorken birden Duru kolumu çekip beni sürüklemeye başladı.
Duru: Evet, herkes iyi geceler öpücüğünü aldığına göre artık uyuyabiliriz. Tekrar iyi geceler.
Duru beni sürükleyerek odaya götürdüğünde kapıyı kapattı ve konuşmaya başladık.
Duru: Kızım! Ne ara oldunuz yaa!
Duru sevinçle bağırırken sessiz olmaya çalışıyordu. Utanarak Duruya baktığımda konuştum.
Nazlı: Oldu işte. Her şey bir anda gelişti. Bende anlamadım...
Duru: Bak bak nasıl utanıyo ya.
Nazlı: Ya sen beni bırakta siz nasıl oldunuz? Konuştun mu Tolgayla?
Duru: Konuştum...
Nazlı: Eee ne dedi?
Duru: Benimle tanıştığından beri benden hoşlandığını söyledi...
Nazlı: Yaaaa, çok tatlısınız ya
Duru: of tamam kapatalım konuyu yoksa utançtan patlıcam
Nazlı: Tamam, hadi yatalım artık. Yeni hayatımız asıl yarın başlıyor.
Duru: Evet.
Duru üstündeki elbiseyi çıkartıp pijamalarını giydiğinde ikimizde yatıp uyuduk.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YAZ ŞARKISI
Teen Fictionİki genç kız atıldıkları okuldan sonra istanbula gider ve yeni bir okula aynı zamanda da yeni bir hayata başlarlar. Fakat istanbulda onları bekleyen çok şey vardır...Hayatlarını değiştiren iki genç adam da buna dahil...
