YAZ ŞARKISI

47.Bölüm

Nazlının ağzından

Gece bir anda sıçrayarak uyandığımda kan ter içinde kalmıştım. Korkunç bir kabus görmüştüm. O pisliği...

Kabusu düşündükçe hıçkırarak ağlamaya başlamıştım. Kendimi durduramıyordum. Birden odanın kapısı açıldı.

Erdem: Nazlı?

Erdeme baktığımda gözlerimden yaşlar geliyodu ve deli gibi ağlıyodum. Kabusun etkisinden hala çıkamamıştım.

Nazlı: E-Erdem...

Konuşamıyordum resmen. Erdem hemen yanıma gelip beni göğsüne yasladığında ona sıkıca sarıldım. Saçlarımı okşamaya başladı.

Erdem: Şşşş, Nazlı sakin ol güzelim. Derin nefes al. Kabus mu gördün sen?

Kafamı salladığımda derin derin nefes almaya çalıştım. Biraz sakinleşmiş gibiydim. Erdem yüzüme yapışan saçlarımı geriye doğru düzelti. Sehpanın üzerinde duran sürahiden bir bardak su doldurup bana içirdi. Artık tamamen nefesim düzene girmişti. Daha sonra beni yavaşça yatağa geri yatırıp üstümü örttü.

Erdem: Şimdi daha iyimisin?

Kafamı sallayarak onayladım Erdemi.

Erdem: Hadi uyu tekrar. Güzel şeyler düşün.

Erdem yataktan kalkıp arkasını döndüğünde hemen elini tuttum.

Nazlı: Erdem

Erdem bana döndü.

Erdem: Efendim?

Nazlı: Gitme...Lütfen..Yanımda kal..

Erdem: Ama rahatsız filan olursu-

Nazlı: Olmam.

Yatağın öbür tarafına doğru kaydığımda Erdeme baktım.

Erdem terliklerini çıkarttığında yanıma yattı. O yanıma yattığında ona yaklaştım ve göğsüne kafamı koyup sıkıca sarıldım ona. Bu hareketimle oda beni iyice kendine çekip dikişli yerime dokunmamaya çalışarak sarıldı bana.

Nazlı: Erdem...

Erdem: Söyle güzelim?

Nazlı: Belki bunu ilk defa söylüyorum sana ama....

Erdem: Neyi?

Hafifçe doğrulup Erdeme baktım.

Nazlı: Seni seviyorum....

Erdem gülümsediğinde bana doğru eğildi ve dudaklarıma bir öpücük kondurdu

Erdem: Bende seni seviyorum Nazlı....Hemde her şeyden çok...

Bi anda yüzüm düştüğünde başımı eğdim.

Erdem: Noldu şimdi? Niye üzüldün birden?

Erdem çenemden tutup başımı kaldırdığında konuştum.

Nazlı: Sana hiç vakit ayıramıyorum dimi? Son zamanlarda hep bunu düşünüyorum. Hatta bazen çok kötü bir sevgili olduğumu bile düşünüyorum....

Erdem beni kendine çekip tekrar göğsüne yatırdığı sırada konuştu.

Erdem: Hayır tabiki, hiç de bile. Sen dünyanın en iyi sevgilisisin....Ve ben çok şanslıyım...Asla böyle şeyler düşünme sakın. Son zamanlarda iyi şeyler yaşamadın bunu ikimizde biliyoruz. İki hafta Duruyla küstünüz ve o süreçte senin nasıl olduğunu bi sen bide ben biliyorum. Ya son bir kaç gün içinde olanlar? Onları söylemiyorum bile. Senin canın ve sağlığın her şeyden daha önemli sevgilim...Ben son zamanlarda kendimi bile önemsemiyorum. Hep seni düşünüyorum. Sadece senin sağlığını...Başka hiç bir şey önemli değil. Daha yolumuz uzun güzelim...Daha geçiriceğimiz çok zaman var... Son birkaç haftayı düşünüp de üzme kendini...Bunlar geçici şeylerdi ve geçti...Daha bir çok güzel şey görücez birlikte....Kendini sakın üzme tamam mı? Ben dünyanın en iyi ve en güzel kadınına sahibim...Bunu sakın unutma...

Erdemin bu konuşmasından sonra içim huzur bulmuştu. Üstümden bir yük kalkmış gibi hissettim. Erdeme sıkıca sarıldım.

Nazlı: Ben seni hak edicek ne yaptım acaba?

Gözlerimi kapattığımda Erdem fısıldadı.

Erdem: Hiç bir şey....Sen hiç bir şey yapmasanda ben sana her gün tutuluyorum zaten.....