Gölgene Bile Acıma

XVIII

Alisa mutfakta oturmaya devam ederken beklediği ambulans yarım saat sonra geldi. Gülümseyerek onlara Carly'nin dinlendiği odaya kadar eşlik etti. İvedilikle onu hastaneye yetiştirmeye çalışıyorlardı.

Araf içeri girince ambulans ekiplerini gördü. Alisa'ya dönerek: "Ben sana doktor çağır demedim mi? Bu ne Alisa!"

Kız tüm doğallığıyla cevap verdi: "Merak etmeyin doktor çağırmadım ama Carly Hanım'ın iyileşeceğine emin olabilirsiniz!"

Sağlık ekiplerine yardımcı olmak için gidecekken Araf seslendi: "Bir dakika gelir misin?!"

Kız, Araf'ı takip ederek bahçeye gitti. Adam azarlamaya müsait ses tonuyla konuştu.
"Amacın beni delirtip işten kovulmak mı, bilerek mi yapıyorsun yoksa salak mısın?!"

Alisa'nın amacı sadece Carly'nin numara yaptığını göstermekti. Normalde bu laflara çok üzülürdü ama şimdi duygusallığın sırası değildi. Sakinliğini korumaya çalışarak cevap verdi: "Araf Bey, benim amacım Carly Hanım'ın sağlığını düşünmek ve onu iyileşmesini sağlamaktır!"

Söylediklerimi kısa bir süre düşündü. Birden aklına gelen şeyle tekrar konuştu:
"Amacın Carly'i iyleştirmek değil Alisa, ne yapmaya çalıştığını anlamadığımı zannetme. Ona kötü davranıyorsun çünkü sen Carly'i kıskanıyorsun!"

Gerçekleri bu kadar çabuk duymayı beklemeyen Alisa şaşırdı. Kötü davranan sadece o değildi. Araf'ın sürekli Carly'nin yaptıklarını görmezden gelmesi kızın kalbini kırmıştı.

"Arkadaşınız benim umrumda değil, ayrıca o kim ki ben onu kıskanacağım?"

Araf kollarını göğsünde bağlamış Alisa'nın yaptığı açıklamayı dinliyordu. Alayla kaşlarını yukarı kaldırıp indirdi.
"Birde benim ondan ne eksiğim var de tam olsun!" Dedi.

Kız mutsuz olmuştu. Yorgun birinin ses tonuyla "Şimdi size arkadaşınızın hasta numarası yaptığını kanıtlardım ama şu an tüm şevkim kaçtı. Götürsünler hastaneye bakalım nesi varmış hepimiz görmüş oluruz. Benim haklı olduğumu sizde anlayacaksınız ve o zaman bana bir özür borcunuz olacak.." dedikten sonra sustu.

"Bugün tuhaf davrandığının farkında mısın?"

"Tuhaf olan ben miyim?" Dedi alıngan bir ifadeyle.

"Evet, kendinde değil gibisin. Aklın bir karış havada, toparla kendini!"

"Bütün suç benim mi?"

"Kahvaltıyı ben hazırlamadığıma göre..."

"O kadını bilerek zehirledim yani öyle mi! Siz iyi misiniz?"

"Neden o kadın diyip duruyorsun. Onun adı Carly! Adını duymaya neden tahammül edemiyorsun?"

"Kendisi melek gibi ondan! Yok, olmuyor yapamıyorum ben bu kadınla ne yapsam da anlaşamıyorum."

"Sana söylediklerimi unutma! Carly ile iyi geçinmeni söylemiştim."

Ağlamak üzere olan sesiyle "Hep ben zor durumda kalıyorum.." Dedi.

Araf ilgisizce cevap verdi: "Yapmayabilirsin seni kimse buna zorlamıyor."

"Siz çok kötüsünüz! O da sizin gibi biri. Tam kendinize layık birini bulmuşsunuz!"

"Carly'nin söylediklerini yapmazsan olacakları biliyorsun değil mi?"

"Biliyorum, bilmez olur muyum?"

"İyi, o zaman sana kolay gelsin." Dedi alayla.

"Yaparım ne var ki sonuçta o da bir insan, ne isteyebilir ki?"