Pilit ko ginagalaw ang mga kamay kong nakatali.
"Hindi kita pakakawalan! Parusa mo yan sa hindi pagsunod saakin! Hindi ba sinabi ko na sayo na huwag ka na makipaglapit sa putanginang kapatid ko?!" Aniya bago bumaba ang kamay sa aking dibdib at pinisil iyon.
Gusto ko siya sigawan pero ungol lang ang lumalabas sa aking bibig.
Maya-maya ay bumaba ang labi niya sa aking dibdib at marahas niyang hinahalikan ang aking katawan na pakiramdan ko talaga ay pinaparusahan niya ako. Pilit ko iniiwas ang aking katawan sa kanya ngunit hinawakan niya ang aking bewang at dinidiin ang sarili sa akin. May damit pa siya.
Pumatak ang iilang butil ng luha sa aking mata. Maya-maya ay naramdaman ko nalang ang kamay niya sa baba ko. Mariin akong napapikit sa sakit nang maramdaman ko ang daliri niya. Unang beses niyang ginawa ito. Umiiyak ako habang ramdam ko iyon. Kita kong nakatitig siya saakin. Maya-maya ay huminto siya at marahan niyang hinalikan ang aking leeg pababa sa aking dibdib. Tila sinasamba ang aking katawan pero galit na ako sakanya. Walanghiya siya!
Tinanggal niya ang tali sa aking kamay at ang panyo sa aking bibig. Pinahid niya din ang luha sa aking pisngi. Mabilis ko siyang itinulak at kaagad kong kinuha ang kumot. Umiiyak akong tumalikod sa kanya. Porket ganito lang ako nakukuha niya akong saktan ng ganoon. Si Ezekiel nga hindi ako nagawang saktan pero siya di lang ako nagpaalam pinarusahan na ako agad! Wala siyang pinagkaiba sa kinagisnan kong pamilya!
Maya-maya ay naramdaman ko ang mainit niyang yakap sa aking likod.
"Huwag ka na ulit sumama kay Ezekiel.." mahinahon ang kanyang boses. Di ako umimik. Galit ako sa kanya!
