Mokita Aşk

2.Sezon Bölüm 69 '' Dubai''

Selam, sezon finalinden önce son düzlükle karşınızdayım.

Geçen bölüm yorumlarda baya sert bir düşüş oldu. Sınır koyunca üzülüyorsunuz ama malum bu kitabın hayaleti çok 😪

Ufak bir sınır zaten en azından yorum yapmaya teşvik olsun.

+300 oy ve 700 yorum 🦋

Birde beğendiğiniz sahneleri Twitter'dan #mokitaaşk tagi altında paylaşırsanız çok mutlu olurum. Çünkü başka türlü önüme ya çok sonrasında düşüyor ya da hiç düşmüyor :/

Birde bölümün başında +18 sahneler var haberiniz olsun. Tam olarak kesemedim çünkü konuşmaları da var o yüzden hiç maruz kalmayayım diyorsanız 🌊🌊🌊 emoji görene kadar atlayın 🦋

Bölüm Şarkısı
Desert Rose- Sting

Kızgınlığın kaç yanardağı
Sevışmen savaştan beter
Yenen yenilen belli değil
Zoro/Kamçılı Kadın

🏜️🏜️🏜️🏜️🏜️🏜️🏜️🏜️

Bir Ay Sonra

Alarm sesi kulaklarıma dolarken gözlerimi açmaya çalıştım ama gözlerimin üstünde binlerce kiloluk ağırlıklar vardı sanki ve belime dolanmış kaslı bir kol ile ensemdeki tatlı uykulu nefesi hissetmek beni uykuya geri çağırıyordu. "Kapat şunu ya! Dan dan sabah!"

"Sen kapat." Boğuk sesi kulaklarıma doldu ve aynı zamanda beni daha çok kendine çekebilme imkanı varmış gibi daha çok kendine çekip aramızdaki hava oranını bile sıfıra indirdi. Boşluksuz bir şekilde yapışmıştık. Bütün vücut hatlarımız yapboz parçaları gibi yerine oturmuştu.

Alarm öylece çaldı da çaldı. Aramızdan en sinir olan kimse o uzanacaktı ama Alp'te tık yoktu. En sonunda artık o dan dan alarm sesine dayanamayıp kolumu uzattım el yordamıyla birkaç eşyayı yere düşürdüm. Çıkan sesten anladığım kadarıyla Alp'in kol düğmeleri ve benim takılarım olmalıydı. O uykulu halde umursamadım ve telefonu bulunca can havliyle can simidine tutulmuş gibi telefonu sarılıp yatağa çektim. Telefonun şifresini girip alarmları kapattıktan sonra uyumaya çalışsam da uykum kaçmıştı işte.

"Uyandım! Mutlu musun Alp?"

"Hıhı mutluyum." O daha çok sarılırken ben ise yerimde zar zor hareket edip ona döndüm ama o uykulu uykulu söylendi. "Yerinde dur Azra."

''Ben uyandım, hadisene uyan!'' Onu itekledim ama işlemedi.

Gözleri kapalı biçimde uyumaya devam ederken Alp konuştu. "Sen hazırlansan iyi edersin! Senin hazırlanman iki saat resmen! İşe senin yüzünden geç kalıyoruz her defasında."

"İşe gitmeyelim.'' Bugün cumaydı ve işe en tahammül edilemeyecek o gündü. Tatil öncesi son iş günü. '' Kahvaltıya gidelim bir yerlere... Baksana güneş var dışarıda." Bir kedi gövdesine yüzümü sürttüm. Canım cidden işe gitmek istemiyordu ve patronuma yani kocama yeterince şirinlik yaparsam onu da ayartabilirdim.

"İşten mi kaytarıyorsun?" Alp uykusundan yeni uyandığını belli eden pürüzlü sesi ile sordu.

"Hımhım!" Gözlerimi kapattım kaslı gövdesine öpücükler kondururken bir yandan geniş omuzlarını okşuyordum. "İşe gitmeyelim."

"Azra..." Uyarı ile dolu bir sesle konuşunca ofladım. Gözlerini açınca mavilikleri bana günaydın dedi ki tekrar kapandı. Ben hazırlana kadar uyuyacaktı. ''Git hazırlan hadi!''