"Ne var biliyor musun? Sana zerre inancım da güvenim de yok." Alp kafasını iki yana sallayıp telefonu hoparlörden alıp direkt kulağına götürdü. Söylediği her kelimenin, kadının zihninine kazılmasını istiyordu.
"Benden daha fazla para veren birini b...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"İnsan, meyvenin çekirdeğini taşıması gibi, ölümü kendi içinde taşımaktadır." - Rainer Marie Rilke
İyi Okumalar
Aslım'ın cenazesini kaldıralı beş gün olmuştu. Acının benliğime işlediği beş koskoca gün. Kalbimde söndürülen beş mum.
Geriye kaldı otuz beş mum...
Siz hiç en yakın arkadaşınızı toprağa küs verdiniz mi?
Ben verdim.
Bu acı nasıl anlatılır, nasıl içimden atılır hiçbir zaman bilemeyecek olmanın endişesi var üzerimde. Yoluna devam edemeyecek bir varlık olduğumu düşünüyorum artık.
Herkes hayatın adaletsizliğinden, acımasızlığından dem vurur ama asla kimse bir sonraki günün onların hayatında olmayabileceğinin farkına varmaz. Hep yaşadığı günden şikâyet eder yarını daha güzel düşler ya o yarın yoksa?
İnsan hayatında bir kez o günü yaşadığını idrak edemez. Mesela bir kez daha on sekiz yaşınızın ikinci gününde olamazsınız o gün öylece geçip gider. Ya da otuz yaşınızın ilk gününde, bir daha o yaşın ilk gününde olmayacağının bilincinde olmaz günü kendine ayıramazdık çünkü işiniz o an için çok önemlidir nasılsa çok gün vardı elbet telafisi olurdu.
Sanki biz insanoğluna sonsuz bir yaşam bize vadedilmiş gibi tüm yaşamı bize verilen görevlere atfederdik çünkü sonraki gün hep bir telafisini yapacağımıza dair kendimize söz verirdik. Ya sonraki gün yoksa? Ben bu hayatın gerçeğini ilk defa bir mezarın başında çaresizce yalnız başıma oturduğumda anladım.
Her zaman yaşanacak bir sonraki gün olmayabilirdi.
Sevgiyi başarıda, parada görürdüm. Hırslarımın pençesinde yanlış kararlar aldım. Kendi doğrularım aslında yanlışlarımdı, ben anlamamıştım. Sevdiklerimi kandırdım. Benliğime ihanet ettim. Dedim ki kendime, bir sonraki gün her şeyi tamir ederim, iyileşirim ayağa kalkarım... Aslımla barışırım dedim bir sonraki gün. Bugün affetmezse bir sonraki gün affederdi.
