REPLICA II

24

"Is this your final decision, Your Majesty? We need to ask the council's opinion about this."

Umiling ako. "Nah. I don't need the council's counterclaims about my decision. It's final. I do know that the Imperial Council has no trust in me." Napairap ako.

Naningkit ang mga mata ko habang pinagmamasdan ko ang sinulat kong kautusan na magpapatalsik sa hari ng Amsterdam. Gumawa rin ako nag invitation para sa mga bawat pinuno ng iba pang kaharian sa imperyo.

Gusto ko silang makausap nang maayos.

"Go and give that to Sebastien. If needed, assist him. I need him out as soon as it could be."

"You know what you're doing, you are creating large number of enemies if I ever obey this command, Your Majesty."

Masyado namang concern sa akin ang Right Hand na ito. Sinusulat ko pa lang ang dokumento na hawak niya ay alam ko na ang mga posibilidad na mangyari, tulad ng pagdami o paglaki ng bilang ng mga taong may ayaw sa akin, pagsimula ng isang rebolusyon para mapatalsik ako.

Pero hindi nila iyon magagawa.

May malalim na dahilan para gawin ko ang desisyon na ito. He made a serious crime and children died because of him. Hindi iyon dapata hayaan lang at magbulag-bulagan.

"How was the baby?"

Iyon agad ang bungad ko nang pumasok ako sa kwarto kung saan inaalagaan ang anak ng kapatid ko na si Fleur. Hindi ko pa sinasabi sa kahit na kanino ang tungkol sa bata. Iniisip ko pa nang maigi kung dapat bang sabihin kong anak ko siya o anak siya ng step-sister ko.

Hays.

Kapag sinabi kong anak siya ng step-sister ko at siya ang balak kong gawing tagapagmana sa pwesto ko, maraming tututol. Una sa lahat ay hindi ko siya kadugo. Pangalawa, isa siyang dayuhan.

Kapag naman sinabi kong anak ko siya… sino ang ama? Nasaan ang ama?

Alam ko nang hahanapin nila ang ama kung anak ko nga siya. Kaya nahihirapan akong mag-isip.

"Your Majesty… the baby can now crawl on her own."

Napatango ako habang nakatitig ako sa maamong mukha ng bata na natutulog sa kuna nito.

Bago ako magpahinga sa gabi ay dinadalaw ko siya, kapag may libre akong oras ay dinadalaw ko rin siya at kinakausap. Ayokong makalimutan niya ang mukha at boses ko. Gusto ko kapag lumaki siya, ako ang hanapin niya at hindi ang mga maids.

"Thank you for taking care of her. I'm so glad to have you as hrr babysitter."

"No, Your Majesty, it is my job to take care the next-in-line Princess. I wasn't able to do that when you were a little after your mother took you and was sent away."

Bahagyang nagbago ang ekspresyon sa mukha ko nang marinig ko ang sinabi niya. "My mother did that?"

Lumaki bigla ang mga mata niya. Natutop niya rin ang bibig niya nang mapagtanto niya ang sinabi niya sa akin. "Forgive me, Your Majesty!"

"I want to know what happened to me way back then. So, tell me now."

Napalunok siya. "Your M-Majesty…"

"Why did my mother threw me away?" Pag-uulit ko sa tanong ko.

Ilang segundo ang hinintay ko bago siya nagsalita. "The former Empress Consort… was pregnant. The Emperor was over the moon after hearing the news that his wife was finally conceiving a potential heir for the throne."

My father was happy that time… but why did they say that he wanted to kill me?

"The former empress consort wanted to elope with her lover who was the former emperor's enemy… the Emperor of the neighboring empire, the Lantre Empire."