REPLICA II

25

REEN JHAME MAVINE

"Baliw ka na, Mav."

Napailing ako nang sabihin iyon ni Rovin. "Baliw na kung baliw pero kailangan kong gawin iyon."

"Delikado masyado. Ako na lang ang gagawa. Hindi pwedeng ikaw ang mapahamak."

Kumunot ang noo ko. "Ako ang gagawa. Bakit ikaw ang gagawa noon? Tss. Kaya ko iyon at gusto kong mga mata ko mismo ang makakita."

Hindi siya nagsalita.

Akala niya ay uutusan ko siya kaya ko siya pinatawag mula sa kung saan siya nagtatrabaho bilang isang miyembro ng mga kawal sa labas ng palasyo.

Humawak siya sa noo niya saka siya napailing. "Na-miss mo bang pumatay? Hindi mo pwedeng gawin iyon dito dahil ikaw ang pinuno nila. Kapag nalaman nila iyon baka ikapahamak mo pa."

Bahagya akong natawa. "Hindi. Hindi ako papatay. Kailangan ko lang na..."

Napahinto ako nang may marinig akong kaluskos sa labas ng kwarto ko. Dumako ang tingin ko sa siwang ng pinto. Isang anino ang nakita kong mabilis na tumakbo. Isang lalaki.

"Ano iyon?" Rovin asked.

"Kapag tayo ang nag-uusap, mas mabuting huwag tayong gumamit ng lengguwahe na maiintindihan nila. Mukhang may nagmamasid sa akin."

Napatango siya. "Gusto mo bang habulin ko? Maabutan ko pa iyon."

"Makikilala ko rin siya kapag nagkita kami."

--

Hindi ko alam kung ilang minuto na akong nakatitig sa mga taong nakaupo ngayon kasama ko. Mabuti at kumpleto sila.

Napalunok si Sebastien nang sa kaniya dumako ang titig ko. He's way younger than my father emperor. Ayon sa aking Right Hand na si Keiser... matagal nang ninanais ng Sebastien na ito na maging kahalili ng emperor. Sa kasamaang palad, ayaw ng ama ko dahil kilala niya ang ugali ni Sebastien.

That's why he searched for me. The knight he commanded to send me away was already dead. Pero nakarating ako nang maayos sa taong pinagkitawalaan nila, si Ignacio El Camino.

Ibig sabihin... noon pa man ay alam na niya kung sino talaga ako pero ganoon pa rin ang pakikitungo na pinaramdam niya sa akin. His reason was for me to avoid having an attachment towards him. Para hindi ako mahirapan na umalis at bumalik sa lugar na ito.

He did that for me or for the people of this empire?

"Your Majesty?"

Mabilis na dumako ang mga mata ko sa pumukaw sa akin. The Queen Consort Letizia, the Princess of Tusarre before she married the King of Garneia.

"I'm sorry, I was just pacing out. I'm thinking of something else... on how to solve the problem in agriculture."

"Agriculture?" The Grand Duke asked.

"Yes. Agriculture. Are you not aware of that word? It is the growing of crops and raising animals such as goats, chickens and fishes. That's agriculture."

"The one that Garneia Kingdom is good at." Sagot naman ni King Felippe ng Rudadaria.

"Yes, absolutely. That's what I'm thinking of."

"And so what about it, Your Majesty?"

They really don't know how to solve a simple matter. Mapipilitan akong ipakilala sa kanila ang modernong buhay sa labas ng imperyo. Masyado silang nabubuhay sa isang makalumang paraan.

Kinausap na ako ng ama ko ukol rito. Pero ito lang ang paraan na makakatulong sa mga taong ito para hindi sila mahirapan sa suplay ng pagkain nila.

"Garneia supplies food and other needs of the people in this empire. Without the hardwork of this Kingdom, the seven kingdom will starve and collapse." Nagsitanguan naman sila habang nakangiting tumitingin sa isa't isa. "From now on, I am commanding everyone to work for their own food and needs."

"What?!"

"You Majesty, that's ridiculous!"

"That can't happen, seriously."

Naipikit ko ang mga mata ko nang magsimula sila sa pakikipagdaldalan. Nag-usap usap sila ukol sa sinabi ko na para bang kinokontra ko ang paghinga nila.

"Your Majesty, that can't be!"

"It's impossible for Tusarre to grow such potatoes! Tell me, how should I face a soil that can't even grow good crops?!" Napalingon ako sa nagsalita. It was Duchess Estrerilda.

"Even a four-year old kid can solve your problem, Duchess Estrerilda." Sabat ko. "If your land can't grow a good crops or potatoes, then try raising animals such as goats, chickens, and cows. Raise them, multiply them, and then do trading inside our empire. Trade your products with Rudadaria in exchange of sacks of potatoes or whatever you need. How was it?"

Napanganga ang iba habang pinakikinggan ako.

"This can't be happening." Rinig ko ang bulong na iyon ni Sebastien.

"Depending on one country is so easy. You don't know how hard it is to supply products for seven kingdoms without shortage...or maybe there is really shortage happening without my knowledge."

Napalunok ang lalaki na malapit sa akin maging ang mag-asawang Sebastien. Mukhang tinamaan sila sa sinabi ko. May ginagawa ba silang kakaiba?

"I am declaring this Imperial Command, all seven kingdom shall produce their own food, cloths, livestocks, and other needs of your people. It is to ensure the end of shortage that Tabekk is suffering right now and to lessen the rate of people dying in starvation. The meeting has finished."

Naningkit ang mata ni Duchess Estrerilda habang nakatitig siya sa plato niya. Ang Grand Duke Sebastien ay nakatitig sa kawalan habang ang iba ay masaya at nakangiti.

Nang tumayo ako ay may isang babae ang lumapit sa akin. She is the Queen Consort of Garneia. Mabilis siyang nagbigay ng galang sa akin at nakangiting nagsalita. "My people really did their best to produce enough supply for the empire, but I know they are tired. I have been waiting for this kind of announcement a long time ago. We are grateful to have you as our new Empress, Your Majesty."

Napilitan akong ngumiti dahil sa ngiti niya. "Well, I just put my shoes into their shoes."

"What do you mean by that?"

"I mean, if I were also your people... I would also feel them. Planting everyday, taking care of the crops most importantly if there's rain and washed them away, I'd collapsed." Sagot ko sa kaniya na naging dahilan para bahagya siyang matawa. "We all know here that I came from outside the walls. Life there is hard, difficult and exhausting. Life here is easy. Outside...I was able to learn how to do things my own."

- -

Inaantok na ako. Matapos ang usapan kanina ay hindi mawala sa isip ko ang mga pagmumukha nila. Sino sa kanila ang nagiging dahilan para ang bayan ng Tabekk ay lubos na mahirapan. Kailangan kong malaman iyon.

"May balita na kaya sa pumana sayo?"

Pumasok si Rovin sa kwarto kungsaan naroon si Fleur. "Wala pa. Mukhang mahihirapan sila na malaman iyon dahil mukhang malalim ang galit sa akin ng nag-utos  na patayin ako."

"Kahit saan ka magpunta laging may nagtatangka sa buhay mo."

Madali lang naman kasi ang maging mabait. Hindi ko alam kung bakit gusto nilang lagi akong kontrahin. Pero mabuti  na lang talaga at walang lason ang palaso. Kung mayroon man ay baka patay na ako.

Maybe he did it to warn me. Whoever the person behind the incident, I'm sure he wants to warn me.