REPLICA II

26

ROVIN

"Where is the Empress?"

Mabilis na nagsilingunan sa akin ang mga maid na nag-aayos ng kwarto ng empress. Ang mga noo nila ay nakakunot. Hindi ko siya naabutan sa kwarto niya, baka naman may ginagawa siya sa office ng Empress.

"Her Majesty wanted to have a walk in the garden where topiaries grow and she asked to be alone."

"What?"

Naglakad-lakad siya nang mag-isa? Imposible, hindi niya gagawin iyon nang biglaan.

Madadaanan ko ang garden na iyon dahil iyon ang unang makikita at madadaanan bago makarating sa palasyo. Hindi ko siya nakita roon. Imposible naman na taguan niya ako.

Where the fuck is she?

REJHINE

Paluhod akong bumagsak sa mabatong kalupaan nang sipain ako sa likod ko. Saglit kong naramdaman ang sakit na bumalot sa mga tuhod ko, nawala rin agad iyon nang umangat ang tingin ko sa isang batang babae na nakatitig sa akin.

Para siyang nakatingin sa isang bagay na walang silbi at ako ang tinititigan niya.

"Who are you?" She asked.

Tumayo ako, dahan-dahan dahil parang manginginig sa hapdi ang tuhod ko. Manipis pa man din ang suot kong dress na puno rin ng dumi mula sa dumi ng baka.

"This is the first time that a woman like you came here. Are you a slave like us?"

Hindi ako nakasagot. Napalingon ako sa isang kawal na nasa likuran ko. Siya ang bumitbit sa akin nang makita niya akong pasilip-silip sa lugar na ito. Akala niya ay dito ako nakatira at tatakas ako.

"Well, yeah. I mean... I think... what do slaves do?"

"We work. My family and other slaves worked as a laborers for nobles. How come you don't know it?" Nagsimula siyang maglakad kaya sumunod lang ako. May dala pa siyang isang maliit na tapayan.

Hindi ko alam. "I know that, of course. Because I work for the Empress, that is why I don't know what slaves do here."

"What?! You work for the Empress?!" Her small eyes began to appear bigger.

"Yes, why?"

"I wish to see the new Empress. Kids around here wants to see Her Majesty, and you are so lucky you happen to work for her. Tell me what kind of a person the Empress is."

Paano ko ba sasabihin? Paano ko naman ikukwento iyon sa kaniya? Ako siya, paano ko ikukwento nang hindi nagyayabang.

"Well... the Empress... she told me... that she will end the shortage here in Tabekk and that she will save the children."

"What?! She said that?! Oh, Lord, that is amazing! The other kids would want to hear that. Come with me."

Okay.

Nakangiti siya habang mabilis niyang kinuha ang palad ko para hawakan iyon at isama niya sa mabilis niyang paglalakad. Habang naglalakad kami ay panay naman ang daldal niya patungkol sa mga bagay na tanging sa Tabekk lang nabubuhay.

Tulad ng mga batang nagtatrabaho kapag ang mga ina o ama nila ay may sakit. Nagtatrabaho sila nang walang sahod o bayad. Nakakalungkot na makita silang pinagpapawisan at nahihirapan sa mga ginagawa nila.

Narito ako para alamin kung bakit walang suplay ng tubig ang ibang lugar sa Tabekk lalo na ang mga mahihirap na pamilya. Pero hindi ko pa nakikita kung bakit.

"Where have you been? Lord Zyro keeps on giving orders and yet you're out to stroll around."

"I'm sorry. But, I met a girl who work for the Empress." Sagot naman ng batang babar na kasama ko.