Η ΒΑΣΙΛΙΣΣΑ ΤΗΣ ΗΔΟΝΗΣ

♥10

Κανένα γιατί δεν είχε απάντηση και καμία σιωπή δεν ήταν ικανή να σταματήσει το βουητό στα αφτιά και τον πόνο στο κεφάλι της. Στην ίδια κατάσταση όμως βρίσκονταν και οι άλλοι δύο. Ο ένας έμεινε μετέωρος, μην έχοντας τι να της πει, και ο άλλος έκλεισε το κρανίο του στα χέρια του ελπίζοντας πως η συνάντησή τους με τον πατέρα του δε θα τα έκανε όλα χειρότερα απ' ό,τι ήδη ήταν. Έπρεπε να είναι ψύχραιμος και προσεκτικός, ώστε να μην του δώσει να καταλάβει πως τα είχε μάθει όλα. Αυτό θα γινόταν μόνο αν Καδρηνός αποφάσιζε να του ανοιχτεί και, αν αυτή η ώρα δεν ερχόταν ποτέ, όλα θα έμεναν ως είχαν.

«Τι σκέφτεσαι;» απόρησε βλέποντάς τη χαμένη στο πουθενά, με τα πράσινα μάτια της να έχουν εστιάσει ευθεία μπροστά, σαν να είχαν πέσει στο κενό. Άραγε είχε πετύχει τον σκοπό του να τους χωρίσει; Γιατί –αν πραγματικά δεν τον ήθελε πια για κάτι που δεν έφερε καμία ευθύνη– θα τρελαινόταν κι αυτός όπως ο Ορέστης και δικαιολογημένα.

«Πως, αν δεν ήσουν εσύ... θα τους είχα σκοτώσει και τους δύο χωρίς σκέψη και ας περνούσα όλη την υπόλοιπη ζωή μου στη φυλακή», απάντησε με το βλέμμα της παγωμένο ακόμη. «Ο ένας με διάλυσε και με έκανε να μισώ τον εαυτό μου και ο άλλος πολέμησε κάθε μου ανάσα, ενώ εγώ επέλεξα να πονέσω άθελά μου εσένα», τον κοίταξε με το κάτω χείλος της να συσπάται.

 «Συγγνώμη, Γκάμπριελ, μα δε λυπάμαι για όσα έκανα. Αντίθετα, όλα αυτά με έκαναν να σε αγαπήσω αληθινά», του εξήγησε και του έδωσε ένα φιλί. «Σ' αγαπώ. Κι αυτό δεν μπορεί κανείς να το αλλάξει», του είπε με τα μάτια της να κλείνουν, καθώς τον φιλούσε ξανά και ξανά, και έφυγε τρέχοντας για να κλειστεί στο δωμάτιό του.

«Είδες πώς την έκανες;» στράφηκε στον άκαρδο αδελφό του. «Μ' αρέσει που λες ότι την αγαπάς...»

«Όποιος αγαπάει παιδεύει», ψιθύρισε εκείνος και –εντελώς άξαφνα– τον έκλεισε στην αγκαλιά του και ξέσπασε σε λυγμούς.

«Όποιος αγαπάει λέει πάντοτε την αλήθεια, δεν υποκρίνεται και στέκεται δίπλα σου ό,τι κι αν συμβεί. Όσα εκείνος μας δίδαξε, μέσα από τις πράξεις και τα κηρύγματά του, είναι λάθος», ψέλλισε ο Γκάμπριελ, σφίγγοντας δυνατά τον εχθρό με τον οποίο μοιράζονταν το ίδιο αίμα, την ίδια απόρριψη και τον έρωτά τους για την ίδια γυναίκα.

«Ίσως έχεις δίκιο, αφού, η αλήθεια που μοιράστηκα μαζί σου με απελευθέρωσε. Πού ξέρεις; Μπορεί αυτό να είναι σημάδι ότι θα σε αγαπήσω».